Ελένη Κατσαμά

ΣΑΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ

Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα που είναι γεμάτο αγωνία και ενδιαφέρουσα πλοκή. Αναφέρεται στη ζωή του Δημήτρη, ενός αγοριού που ζει στον Γαλατά, με την γιαγιά και τον παππού του  ξένοιαστα και ευχάριστα.

Ο παππούς του, ο μπάρμπα- Γιάννης, είναι αγράμματος αλλά είναι σοφός, αγαπά την θάλασσα και το κρασί και διηγείται τις περιπέτειες του με την βάρκα. Η γιαγιά ασχολείται με τα οικιακά και κάθε καλοκαίρι έχει συντροφιά της τα χελιδόνια που έχουν στήσει φωλιά σε ένα από τα παράθυρα του σπιτιού. Κάποιο καλοκαίρι ο Δημήτρης καθώς πήγαινε την καθημερινή του βόλτα με το ποδήλατο, βλέπει μια ομάδα τσιγγάνων που εγκαθίστανται προσωρινά στο νησί. Του Δημήτρη αυτό του έκανε εντύπωση, τους παρακολουθούσε κάθε φορά που περνούσε από εκεί. Ώσπου μια μέρα τον πλησίασε μια νεαρή τσιγγάνα, η Αντέλ και γίνανε φίλοι. Αυτή ήταν και η ευκαιρία του καθενός να γνωρίσουν τους δύο διαφορετικούς κόσμους. Κάποια μέρα, που ο παππούς είχε ξανοιχτεί στη θάλασσα με την βάρκα του, ξέσπασε τρομερή καταιγίδα. Τα παιδιά έτρεξαν να τον βρουν αλλά μάταια! Η γιαγιά είχε τρελαθεί με την απουσία του παππού, τα χελιδόνια ήταν πλέον η μόνη της συντροφιά. Έπειτα από λίγο καιρό η Αντέλ επισκέφτηκε τον Δημήτρη νωρίτερα από το κανονικό, ήθελε να του δώσει κάτι. Του το έδωσε και έφυγε με την υπόσχεση ότι θα τον δει σε λίγο. Ο Δημήτρης πήγε στο σημείο του καταυλισμού αλλά δεν βρήκε τίποτα. Κοίταξε προς την θάλασσα, είδε ένα πλοίο και ήταν και η Αντέλ μέσα. Έφευγε κι αυτή σαν τα χελιδόνια της γιαγιάς!  

[Εκδότης: Πατάκης,  σελίδες 72, έτος πρόσφατης έκδοσης 2009]

ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΑΝΑΪΣ

ΣΣ. Η παρουσίαση αυτή έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' τάξης της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη. Το βιβλίο η μαθήτρια το δανείστηκε από την Σχολική Βιβλιοθήκη του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας.