Πέμπτη 9 Αυγούστου 2018

ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (4)

 ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΨΕΜΑΤΑ

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι με όμορφα, κυματιστά και καστανά μαλλιά και μεγάλα πράσινα μάτια. Το όνομά της ήταν Μελίνα, ήταν πολύ όμορφο και είχε έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.

 Πήγαινε στην Τρίτη δημοτικού και της άρεσε να κάνει αταξίες και ζαβολιές. Πέρα απ’ αυτά, της άρεσε να λέει συνεχώς ψέματα, ώστε να γελάει με την αντίδραση των άλλων. Σκαρφιζόταν πολλά και τερατώδη ψέματα. Επειδή ήταν τόσο μικρή, δεν μπορούσες να φανταστείς ότι σου λέει ψέματα αυτό το γλυκό πλασματάκι.
Τα πιο πολλά ψέματα που σκαρφιζόταν ήταν σχετικά με την κατάσταση της υγείας της. Το πιο συνηθισμένο ήταν ότι είχε φρικτούς πόνους στην κοιλιά. Διπλωνόταν στα δύο και έκλαιγε με λυγμούς. Έτσι, οι γονείς της αναγκάζονταν να την πηγαίνουν συνέχεια στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώνανε πως δεν είχε απολύτως τίποτα. 
Μια μέρα γυρνώντας από το σχολείο, αφού έφαγε πήγε να ξαπλώσει. Εκείνη την στιγμή την έπιασαν ρίγη και κλαίγοντας με αναφιλητά καλούσε σε βοήθεια την μάνα της, η οποία βρισκόταν στην κουζίνα κι έπλενε τα πιάτα. Η μάνα της, τότε, της είπε: «Δεν σε πιστεύω, σταμάτα να λες ψέματα» και δεν πήγε να την βοηθήσει. Η Μελίνα άρχισε να ορκίζεται δυνατά ότι αυτή τη φορά λέει την αλήθεια. Η μητέρα της πήγε κοντά της και την βρήκε πεσμένη στο πάτωμα. Τρόμαξε πολύ και κάλεσε ασθενοφόρο. Στο νοσοκομείο οι γιατροί είπαν ότι ίσα που γλύτωσε, γιατί είχε πάθει οξεία σκωληκοειδίτιδα. Από τότε η Μελίνα δεν ξαναείπε ψέματα, γιατί κατάλαβε ότι όποιος λέει ψέματα έρχεται η ώρα που θα πει την αλήθεια και κανείς δεν θα την πιστεύει.

ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου