Η ΟΡΕΙΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
του Φώτη Κόντογλου*
Αν γυρίσεις τον κόσμο, θα δεις πως δεν θα βρεις παρά σπάνια
ευτυχισμένους ανθρώπους και εκείνους με λιγόχρονη και άστατη ευτυχία,
πικραμένους όμως θα βρεις πολλούς σε κάθε σου πάτημα. Αδέρφια σου στην χαρά δε
θα βρεις πολλά, μα αδέρφια στην πίκρα θα βρεις πάρα πολλά. Αυτό φανερώνει πώς
τούτος ο κόσμος είναι ένας τόπος που έρχεται ο άνθρωπος για να δοκιμαστεί, όπως
το χρυσάφι στην φωτιά. Αφήνω πως ευτυχία δεν είναι η καλοπέραση του κορμιού, κι
αυτό φαίνεται τρανότατα από το ότι οι καλοπερασμένοι και οι πλούσιοι δεν είναι
ευτυχισμένοι, αλλά κάνουνε τον ευτυχισμένο και στο τέλος βαριούνται την ζωή
τους. Η ευτυχία τους είναι μάλλον ρηχή και ψεύτικη, κι ολοένα ζητάνε να βρούνε
την αληθινή ευτυχία, κ᾿ επιχειρούνε κάθε τόσο ν᾿ αλλάξουνε την ζωή τους. Μπορεί
η ψυχή να είναι ευτυχισμένη και μέσα σε ένα κορμί δυστυχισμένο; Μπορεί να
ισχύει αυτό το παράδοξο;