ΑΧ, Η ΓΛΥΦΑΔΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ!

ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ  ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ

Καλοκαίρι του 2007. Η κοινωνία ευτυχισμένη, χωρίς την έγνοια του κινδύνου που έρχεται. Αυτού που έφερε τα πάνω κάτω. Τα κτίρια με "πρόσωπο" της Γλυφάδας έχουν την μοίρα αυτού της φωτογραφίας.

Δημιουργήματα την εποχή που προσπαθούσε να γίνει σαν τις θαυμαστές και αρχοντικές παραθαλάσσιες πόλεις της Ευρωπαϊκής Μεσογείου. Στην Ελλάδα όμως της αρπαχτής, αυτά είναι παλιατζούρες που πρέπει να αντικαθίσταται από απρόσωπα κτίσματα.

Είναι η περίοδος της ιστορίας μας που οι έννοιες πρόοδος, ανάπτυξη, ευδαιμονία, πολιτισμός ταυτοποιούνται με λανθασμένη ερμηνεία...