ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Παραμονή Χριστουγέννων… Παρακολουθώ προβληματισμένη στην τηλεόραση το δράμα των προσφύγων, που θαλασσοπνίγονται για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη για τους ίδιους και για τα παιδιά τους. Εικόνες άψυχων κορμιών που τα έχει ξεβράσει η θάλασσα μου φέρνουν έναν κόμπο στον λαιμό και δάκρυα στα μάτια. Σκέφτομαι την αγωνία, τον πόνο τους, την απελπισία τους και σφίγγεται η καρδιά μου. Πόσο θα ήθελα να γίνει ένα θαύμα! Ένα θαύμα που θα λύτρωνε αυτούς τους ανθρώπους…
-Έκτακτο δελτίο!
Άραγε τι θα ακούσουμε πάλι; Περιμένω με αγωνία…
-Όλοι οι αρχηγοί των ευρωπαϊκών χωρών, μετά από διάσκεψη που έκαναν, αποφάσισαν ν’ ανοίξουν τα σύνορά τους και να δεχθούν τους πρόσφυγες. Έχουν έτοιμα προγράμματα που θα τους στηρίξουν οικονομικά, ειδικά τον πρώτο καιρό.
Δεν μπορεί, σκέφτηκα! Επιτέλους, να και μια ευχάριστη είδηση. Το πνεύμα των Χριστουγέννων φαίνεται ότι άγγιξε τους σκληρούς ηγέτες.
-Έχει λάβει η Ελλάδα τα απαραίτητα μέτρα για να τους βοηθήσει τις επόμενες ημέρες, λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών, μέχρι να ξεκινήσει η μετάβαση τους στις υπόλοιπες χώρες. Έχουν σταλεί φάρμακα , τρόφιμα αλλά και οικονομική βοήθεια που θα στηρίξει το δύσκολο αυτό έργο των Ελλήνων, μέχρι να ξεκινήσουν ανά ομάδες να φεύγουν σε άλλους προορισμούς. Επίσης έχουν απαγορέψει στην Τουρκία να στέλνει βάρκες άλλους πρόσφυγες με κίνδυνο να πνιγούν. Επιπλέον άνοιξαν τα σύνορα στον Έβρο ώστε να περνούν αυτοί οι δύστυχοι άνθρωποι στην Ευρώπη χωρίς να κινδυνεύουν.
Έχω μείνει με ορθάνοιχτα μάτια και ανοιχτό στόμα. Μα πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά; Πού βρέθηκε τόση αγάπη και έγνοια γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που μέχρι χθες αρκετές χώρες τους αντιμετώπιζαν σαν σκουπίδια; Θα σταματήσουν τώρα να τους πετούν δακρυγόνα; Θα γκρεμίσουν τους φράχτες που είχαν φτιάξει για να μην περνούν τα σύνορά τους; Είναι πραγματικά μαγικό αυτό που συμβαίνει αυτή την Αγία μέρα της παραμονής της γέννησης του χριστού μας. Το αστέρι των Χριστουγέννων επιτέλους φώτισε τις ψυχές όλων μας.
Περιμένω να συνεχιστούν οι ευχάριστες ειδήσεις…
-Στα ανοιχτά της Λέσβου βούλιαξε και άλλη λέμβος με πρόσφυγες πριν λίγες ώρες. Ανάμεσά τους πολλά παιδιά. Οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών αναμένεται να συζητήσουν για την εξέλιξη του προσφυγικού ζητήματος.
Δεν μπορεί! Γιατί; Οι υποσχέσεις; Και τότε συνειδητοποιώ. Συνειδητοποιώ ότι η ανάγκη μου να σταματήσει η «Οδύσσεια» αυτών των ανθρώπων, με είχε κάνει να πιστέψω για λίγο ότι είχε βρεθεί η λύση. Η λύση όμως ακόμη αναζητείται. Και όσο συμβαίνει αυτό, εμείς θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε άψυχα κορμιά από τις θάλασσές μας…
Λουίζα Κουσάνα
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας της Α' τάξης της καθηγήτριας Αικατερίνης Δοκοπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου