ΗΛΙΑΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο ΑΣΤΕΓΟΣ

Η νύχτα μου δεν κρατάει πολύ.

Πριν χαράξει η πόλη γεμίζει με ήχους.

Ανοίγω τα μάτια μου και κάθε φορά 

χαζεύω τα ίδια παράξενα γκράφιτι στους τοίχους

Ο κόσμος γύρω μου με προσπερνά

φαίνεται να αγνοεί την ύπαρξή μου

και΄ γω κρατώ το κεφάλι χαμηλά

το γκρίζο χρώμα κατοικεί μες την ψυχή μου. 

Κάθε μου ώρα, κάθε μου μέρα, μια επανάληψη.

Το ίδιο μέρος, οι ίδιες εικόνες με στοιχειώνουν.

Μα στα όνειρά μου, με επισκέπτεται η άνοιξη,

και όμορφοι άνθρωποι τα χέρια τους μου απλώνουν.

ΣΣ Το ποίημα αυτό δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ τάξης της καθηγήτριας Αικατερίνης Αθανασίου.