ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1973
Ο εορτασμός της 17ης Νοεμβρίου 1973, που λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες αργότερα, στο 3ο Γυμνάσιο Γλυφάδας περιλάμβανε αναδρομή και εξιστόρηση των γεγονότων μέσα από αφηγήσεις, προβολές, χορευτικά δρώμενα και ερμηνεία τραγουδιών.
Η 17η Νοεμβρίου 1973 ήταν η ημέρα κορύφωσης της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο κατά της χούντας, η οποία ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1967. Ήταν ο αγώνας της νεολαίας για καλύτερη παιδεία, δημοκρατία και ελευθερία, αξίες διαχρονικές και επίκαιρες. Κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, έφτιαξαν ραδιοφωνικό σταθμό και προέτρεψαν τον λαό να εξεγερθεί, να βγει στους δρόμους και να παλέψει για την ελευθερία που του ανήκει. Αγωνίστηκαν άοπλοι, εξεγέρθηκαν και κατάφεραν τελικά τον σκοπό τους δίνοντας την ζωή τους ή υπομένοντας βασανιστήρια. Οι «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» χρησιμοποιούσαν συνθήματα που θεωρούνται ιστορικά και πάντα επίκαιρα, όπως «ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και το «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ».
Η σχολική γιορτή πραγματοποιήθηκε, με τρόπο που αναδείκνυε το πνεύμα της εξέγερσης. Μέσα από αυτήν την γιορτή, μαθητές και καθηγητές απέδωσαν φόρο τιμής στους φοιτητές του Πολυτεχνείου που αγωνίστηκαν για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος, ενάντια στην υποκρισία, την λογοκρισία, την καταπίεση και τον φασισμό. Την γιορτή επιμεληθήκαν οι καθηγήτριες Κατερίνα Δοκοπούλου και Ζαφειρία Παπαδημητρίου σε συνεργασία με την καθηγήτρια Βασιλική Σάββα που διεύθυνε την χορωδία.
Η πλοκή της ήταν ενδιαφέρουσα, περιλάμβανε οπτικοακουστικό υλικό με ντοκουμέντα, τραγούδια, χορό, εξιστόρηση και αφήγηση των γεγονότων που συνέβησαν εκείνες τις μέρες στο Πολυτεχνείο. Δύο ομάδες χορευτών, στην μια, τέσσερα κορίτσια της δευτέρας, δραματοποίησαν την εξέγερση με κινήσεις σύγχρονου χορού. Η άλλη ομάδα είχε αγόρια και κορίτσια της Β΄ και Γ΄ τάξης, που χόρεψαν έναν παραδοσιακό τραγούδι, σαν αυτά που χόρευαν τότε οι φοιτητές. Μέσα από την παρουσίαση αυτή, προβλήθηκε πολύ έντονα η σημασία αξιών, όπως η ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης, του λόγου, η δημοκρατία, η ενότητα, αλλά και η παιδεία και η κριτική ικανότητα και αγωνιστική στάση για μια ανθρώπινη κοινωνία.
Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στη γιορτή χειροκροτήθηκαν από τους συμμαθητές και τους καθηγητές τους και αφού τραγούδησαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο, έλαβαν από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο σαν αυτά που αφήνουν οι επισκέπτες του Πολυτεχνείου την ημέρα αυτή στα θύματα ως ένδειξη τιμής για την ανδρεία και το θάρρος τους.
Πρέπει λοιπόν να τους τιμούμε και να ζουν στην σκέψη μας. Πρέπει η γιορτή αυτή να είναι η αφορμή για να αναρωτηθούμε τι θα κάναμε εμείς... Θα βρισκόμασταν πίσω από την σιδερένια πόρτα; Θα θυσιαζόμασταν για την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την δημοκρατία;
ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΗΛΙΑΝΑ, ΣΙΑΠΑΤΟΡΗ ΜΑΡΙΑ, ΓΙΑΝΝΑΡΗ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΜΠΟΤΣΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ - ΑΙΜΙΛΙΑ
ΦΩΤΟΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ
του Παναγιώτη Ροσόλυμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου