Η ΓΡΙΑ ΚΑΙ Η ΦΑΣΟΛΙΑ
Ήταν κάποτε σε ένα μακρινό χωριό μια ηλικιωμένη κυρία που είχε χάσει τον άντρα της και ζούσε μόνη της με τα λιγοστά χρήματα που είχε. ήταν πολύ καλή και γενναιόδωρη, διότι ό,τι είχε, ήθελε να το μοιραστεί. Στην άλλη άκρη του χωριού ζούσε μια άλλη πλούσια γυναίκα, μεγάλη σε ηλικία, που όμως ήταν φιλάργυρη και κακιά.
Μια μέρα η καλή κυρία καθάριζε φασόλια στον κήπο, της γλίστρησε ένα φασόλι από το χέρι της και έπεσε στη γη. Φύσηξε αέρας και σκέπασε με χώμα το φασόλι και όταν άρχισε να βρέχει, φύτρωσε. Αναπτύχθηκε μια φασολιά που συνεχώς ψήλωνε. Έβγαζε τόσα πολλά φασόλια και για αυτό καλούσε τους συγχωριανούς να έρχονται και να παίρνουν και αυτοί.
Η καλή γριά, μια μέρα, ανέβηκε στη φασολιά με το καλάθι της και σιγά σιγά έφτασε στο τέρμα, στην κορυφή της. Άκουσε δύο φωνές να τσακώνονται. Παρατήρησε ότι ήταν ο ήλιος και το φεγγάρι. Η καλή γριούλα προσπάθησε να διακόψει τον τσακωμό ρωτώντας γιατί συμβαίνει. Ο ήλιος αμέσως τη ρώτησε ποιος είναι πιο όμορφος και πιο χρήσιμος. Η γριά απάντησε και οι δύο, γιατί ο ήλιος μας ζεσταίνει την ημέρα και το φεγγάρι μας βοηθά να βλέπουμε τη νύχτα.
Ευχαριστημένοι και οι δύο από την απάντηση της έδωσαν ένα μεγάλο μπαούλο και της είπαν να το ανοίξει σπίτι όταν είναι μόνη της, αφού έχει κλείσει καλά τις πόρτες και τα παράθυρα και να μην το πει σε κανέναν. Πράγματι η γριούλα έκανε ότι της είπαν και άνοιξε το μπαούλο. Ξαφνιάστηκε μόλις είδε ότι ήταν γεμάτο από χρυσά νομίσματα!
Από δω και πέρα δεν θα της έλειπε τίποτα. Η πλουσιοπάροχη ζωή της φτωχής μέχρι τώρα γριούλας, κίνησε τις υποψίες της κακιάς πλούσιας γριάς που ήταν φιλάργυρη και ήθελε να αυξήσει τα πλούτη της. Την πλησίασε με σκοπό να της αποσπάσει το μυστικό. Η καλή γριούλα δεν έβαζε κακό στο μυαλό της, της είπε την ιστορία του μπαούλου. Ξέχασε μόνο να της πει την ερώτηση που της έκαναν και την απάντηση που έδωσε.
Το ίδιο βράδυ, ανέβηκε η κακιά γριά και συνάντησε τον ήλιο και το φεγγάρι. Την πλησίασαν και την ρώτησαν ποιος είναι πιο όμορφος και πιο χρήσιμος. Απάντησε ο ήλιος γιατί είναι πιο μεγάλος και αδιαφόρησε για το φεγγάρι που έκλαιγε. Στην συνέχεια ο ήλιος της δίνει ένα μπαούλο και ευχαριστημένη έφυγε.
Όταν έφτασε στο σπίτι της, τραγουδώντας από χαρά, έκλεισε τα πάντα και άνοιξε το μπαούλο. Τι αντίκρισε όμως; Ένα μεγάλο χαρτί που έγραφε: «Τα πλούτη δεν φέρνουν καλοσύνη και ευτυχία». Αυτή, με αυτό που είδε, έσκασε από το κακό της και πέθανε, πριν την ώρα της. Κανένας δεν έκλαψε για αυτήν.
Τελικά τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία!!!
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΜΙΧΑΛΑΡΙΑ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου