ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (9/19)

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ

Ποτέ δεν είχε καταλάβει ποιο ήταν το νόημα της φιλίας. Και φυσικό ήταν, αφού ακόμα μικρός και αθώος, δεν μπορούσε να την χαρακτηρίσει με λόγια, ούτε ήξερε το ακριβές της νόημα. Παρόλα αυτά ο Παναγιώτης, ή Παν όπως τον φώναζε ο περισσότερος κόσμος, στηριζόταν πάντα στον κολλητό του, τον Κώστα. Οι δύο τους ήταν αχώριστοι φίλοι από το νηπιαγωγείο όπου και γνωρίστηκαν.

Όμως αργότερα στην Πέμπτη δημοτικού ο Παναγιώτης παρατήρησε κάτι. Ο φίλος του δεν του έδινε πια και πολύ σημασία πράγμα παράξενο αφού έκαναν τα πάντα μαζί. Επιπλέον, του έκανε αρκετές άσχημες πλάκες, που πολλές φορές τον ενοχλούσαν ή στεναχωρούσαν. Επίσης στην Έκτη δεν τον είχε καλέσει ούτε στο πάρτυ γενεθλίων του. Τότε ο Παναγιώτης ανακάλυψε πως ο φίλος του τον είχε αφήσει. Αφού το  σκέφτηκε για αρκετό χρονικό διάστημα ανακάλυψε γιατί.

Κατάλαβε πως ούτε και εκείνος ήταν καλός φίλος στον Κώστα. Θυμήθηκε πως κι εκείνος τον αγνοούσε αρκετά συχνά ή πως πολλές φορές είχε αρνηθεί να πάει βόλτα μαζί του για να συναντηθεί με τους υπόλοιπους. Αποφάσισε λοιπόν πως πρέπει να γίνει καλύτερος; φίλος, αφού είχε φερθεί πολύ εγωιστικά και σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του.

Ύστερα από αρκετή προσπάθεια τα κατάφερε. Έδινε περισσότερη σημασία στον φίλο του και άκουγε πάντα την γνώμη του, με αποτέλεσμα ο Κώστας να του τα ανταποδώσει, όπως έπρεπε εξάλλου. Έτσι κατάλαβε το νόημα της αληθινής φιλίας.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΟΠΗ

 ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.