Μιαν φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή χώρα υπήρχε το βασίλειο της Δυστυχίας. Ο βασιλιάς ήταν ένας κακός, δυστυχισμένος, μεσόκοπος άντρας. Η μόνη του χαρά ήταν η κόρη του, η πριγκίπισσα Ευτυχία. Όλοι οι πολίτες της χώρας ασφυκτιούσαν με τους ακραίους νόμους που επέβαλλε με αποτέλεσμα να τον μισούν. Ένα κρύο πρωινό του χειμώνα, ο βασιλιάς αρρώστησε βαριά. Έτσι ξέροντας πως σε λίγο καιρό θα πέθαινε φώναξε την πριγκίπισσα Ευτυχία, για να της εκμυστηρευτεί πως όλο το βασίλειο ήταν δυστυχισμένο, γιατί υπήρχε ένα πελώριο δέντρο, το δέντρο της δυστυχίας. Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο βασιλιάς πέθανε. Αντί όμως οι πολίτες να λυπηθούν ανακουφίστηκαν πιστεύοντας πως τώρα που θα γίνει βασίλισσα η Ευτυχία θα ξαναγίνουν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.
Την επόμενη μέρα, η καινούργια πια βασίλισσα Ευτυχία ξεκίνησε για να βρει και να κόψει το απαίσιο δέντρο. Στον δρόμο εμφανίστηκε μπροστά της μια νεράιδα με αγγελική ομορφιά και της έδωσε ένα μαγικό τσεκούρι, για να κόψει το δέντρο. Πριν η νεράιδα εξαφανιστεί είπε στην Ευτυχία πως μέσα στο δέντρο ήταν φυλακισμένος ο πρίγκιπας Ευτύχης. Η βασίλισσα Ευτυχία συνέχισε να περπατάει για πολλή ώρα ώσπου έφτασε στο δέντρο της δυστυχίας. Το δέντρο όμως είχε μεγάλο και σκληρό κορμό με αποτέλεσμα να απογοητευτεί.
Δεν έχασε καιρό, με το μικρό μαγικό τσεκούρι της νεράιδας άρχισε να χτυπάει το δέντρο με δύναμη. Στο τρίτο χτύπημα το δέντρο κόπηκε.. Έλαμψε η πλάση όλη, τα λουλούδια άνθισαν και ο ήλιος έλαμψε πιο φωτεινά από ποτέ. Ξαφνικά ο πρίγκιπας Ευτύχης βγήκε έξω από τον κορμό του δέντρου. Έτσι, η βασίλισσα Ευτυχία με τον πρίγκιπα Ευτύχη γύρισαν στο βασίλειο, παντρεύτηκαν και μετονόμασαν το βασίλειο της Δυστυχίας σε βασίλειο της Ευτυχίας μιας και όλοι οι πολίτες ήταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι μετά από πολύ καιρό.
ΘΑΛΕΙΑ ΣΤΟΥΠΑΚΗ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου