ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (10/21)

Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΡΩΝ

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια πόλη της Γαλλίας ζούσε μια πολύ πλούσια οικογένεια. Τα δύο παιδιά της οικογένειας, ήταν πολύ σπάταλα και δεν εκτιμούσαν αυτά που είχαν. 

Μια μέρα ο παππούς ρωτάει τα παιδιά: «Τα ρούχα σας τα περσινά τι τα κάνατε;» Τα παιδιά του απαντάνε πως τα είχαν πετάξει στον κάδο τρεις μήνες πριν. Την ίδια μέρα τα παιδιά βγήκαν να παίξουν στον κήπο. Τότε σκέφτηκε ο παππούς πως πρέπει να τα διδάξει να σέβονται τους ανθρώπους που δεν έχουν όσα είχαν αυτοί και τα υπάρχοντά τους.

Αποφάσισε  να τα κλειδώσει έξω στον κήπο.

Τα παιδιά έπαιζαν ως το βράδυ! Όταν όμως πήγαν στο σπίτι, ο παππούς είχε ήδη κλειδώσει, τα κοιτάει και τους λέει: «Τη νύχτα αυτή θα την περάσετε ως άποροι!»

Τα παιδιά περιπλανήθηκαν γύρω από το σπίτι μήπως βρουν κάτι να φάνε. Ξαφνικά άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς! Τα παιδιά κρύωναν και πεινούσαν. Λίγη ώρα μετά ακούν ένα ήχο. Δίστασαν να δουν τι είναι αλλά πήγαν κι έτσι κι αλλιώς. Ο ήχος ερχόταν από τον κάδο του σπιτιού. Εκεί είδαν ένα αγόρι μικρότερο απ’ αυτούς.

Το μικρό αγόρι ήταν ντυμένο με χοντρά ρούχα και σκούφο. Βλέπει τα παιδιά και τα ρωτάει αν είναι καινούριοι εδώ. Τα παιδιά κούνησαν τα κεφαλιά τους καταφατικά. Κάθισαν όλοι μαζί για λίγο μέχρι που η βροχή σταμάτησε.

Τα παιδιά έτρεξαν στο σπίτι και ζήτησαν συγνώμη από τον παππού τους. Μετά πήραν όλα τα ρούχα  που δεν είχαν πετάξει και τα δώρησαν στην εκκλησία.

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.