Ένα τραγούδι για το περιβάλλον
Πίσω στα χρόνια τα παλιά
μάλλον ζούσαν πιο καλά...
Αυτό μου λέει η γιαγιά,
πώς όλα μοιάζαν ζωγραφιά!
Τώρα σκουπίδια εδώ, σκουπίδια εκεί
είναι απλωμένα σε όλη τη Γη.
Το κλίμα αλλάζει κι η φύση ουρλιάζει!
Άραγε μήπως είναι αργά;
Τόσο εγώ όσο κι εσύ
κι όλοι οι άνθρωποι μαζί,
είναι ώρα, είναι καιρός,
τη Γη να σώσουμε αυτή τη στιγμή.
Τη θάλασσα να δούμε γαλανή,
να δώσουμε στον κόσμο μας
νέα πνοή!
μάλλον ζούσαν πιο καλά...
Αυτό μου λέει η γιαγιά,
πώς όλα μοιάζαν ζωγραφιά!
Τώρα σκουπίδια εδώ, σκουπίδια εκεί
είναι απλωμένα σε όλη τη Γη.
Το κλίμα αλλάζει κι η φύση ουρλιάζει!
Άραγε μήπως είναι αργά;
Τόσο εγώ όσο κι εσύ
κι όλοι οι άνθρωποι μαζί,
είναι ώρα, είναι καιρός,
τη Γη να σώσουμε αυτή τη στιγμή.
Τη θάλασσα να δούμε γαλανή,
να δώσουμε στον κόσμο μας
νέα πνοή!
ΣΣ Το ποίημα δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας Α΄ τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου