ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (5/22)

 ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ Η ΚΟΤΑ

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα κοτέτσι υπήρχε μια μοναχική κότα. Έτσι ένα πρωί εκεί που καθόταν η κότα πέρασε από πάνω της ένα περιστέρι. Το περιστέρι γελούσε και κορόιδευε την κότα, επειδή δεν μπορούσε να πετάξει. Η κότα νευριασμένη το προσκάλεσε σε έναν αγώνα.

Όταν το περιστέρι είπε τη λέξη «τώρα» η κότα ξεκλείδωσε το κοτέτσι και περπάταγε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Το περιστέρι την είχε περάσει για χιλιόμετρα, όμως η κουρασμένη κότα δεν το έβαλε κάτω. Ώσπου καθώς το περιστέρι πέταγε και με υπεροψία κοιτούσε την απόσταση που τον χώριζε από την κότα, κουτούλησε σε ένα ψηλό δέντρο και έπεσε κάτω. Η κότα το βρήκε και το σήκωσε και το βοήθησε παρά τα όσα είχε κάνει.

Τέλος σηκωθήκανε και οι δύο περπατώντας τερμάτισαν μαζί. Από τότε έγιναν πολύ καλοί  φίλοι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

 ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.