"Χριστουγεννιάτικες σκέψεις"
Στο γνωστό διήγημα του Άντον Τσέχωφ "Ο Βάνκας" ο ήρωας του ο Βάνκας, ένα ορφανό εννιάχρονο αγόρι, γράφει ένα γράμμα στον παππού του την παραμονή των Χριστουγέννων, για να του περιγράψει τα βάσανά του από τη σκληρή ζωή του στη Μόσχα. Με αφορμή το διήγημα αυτό μαθητές και μαθήτριες από την Α΄ Γυμνασίου έγραψαν ένα "ανοικτό γράμμα", όπου κατέθεσαν τις σκέψεις τους για τα προσωπικά τους Χριστούγεννα αλλά και με πολλή ευαισθησία και προβληματισμό και για τα Χριστούγεννα στον κόσμο. Η εργασία έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος της λογοτεχνίας της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.
ΣΣ. Η δημοσίευση ήταν προγραμματισμένη για την παραμονή των Χριστουγέννων, αλλά λόγοι υγείας του συντονιστή του Διαλείμματος την μετέφεραν… όψιμα την ανάρτηση.
Είναι παραμονή Χριστουγέννων! Περιμένω με ανυπομονησία να φτάσει η ώρα του γιορτινού τραπεζιού και νιώθω χαρά που θα δω τους συγγενείς και τους φίλους μου. Είμαι, επίσης, ενθουσιασμένη που θα ανταλλάξουμε δώρα και έχω αγωνία να δω αν θα τους αρέσουν αυτά που διάλεξα για εκείνους. Η οικογενειακή θαλπωρή των Χριστουγέννων, μου δημιουργεί συναισθήματα ηρεμίας και ασφάλειας και με κάνει να σκέφτομαι ότι όποια προβλήματα και αν υπάρχουν, αντιμετωπίζονται.
ΝΙΚΗ ΑΓΓΕΛΙΔΗ
Χριστούγεννα η πιο όμορφη και αγαπητή γιορτή. Κάθε χρόνο στολίζω μαζί με την οικογένεια μου το δέντρο με όμορφες μπάλες, φωτάκια και κορδέλες. Είναι κάτι το οποίο με κάνει να νιώθω χαρά και ανυπομονησία για το πως θα φαίνεται.
Όμως μια μέρα κάθησα και σκέφτηκα, οι φτωχοί άνθρωποι πως γιορτάζουν τα Χριστούγεννα; Σίγουρα όχι τόσο ευχάριστα όπως εμείς, διότι δεν έχουν την συμπόνια αλλά ούτε και την ζεστασιά του σπιτιού. Εκείνη την ώρα που το σκεφτόμουν ένιωθα λύπη – στεναχώρια για αυτούς τους καταπονεμένους ανθρώπους. Παρόλα αυτά προσπαθώ να είμαι γεμάτη χαρά αυτή την ξεχωριστή και ευχάριστη μέρα!!!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΥ
Τα Χριστούγεννα είναι η πιο μαγική γιορτή του χρόνου για μικρούς και μεγάλους! Μας ταξιδεύει σε παραμυθένιους κόσμους και γεμίζει την καρδιά μας με όμορφα συναισθήματα αγάπης, χαράς και ανυπομονησίας. Είναι μια ευκαιρία να βρεθούμε με τους αγαπημένους μας σε πλούσια τραπέζια, να ανταλλάξουμε όμορφα δώρα και να παίξουμε διασκεδαστικά παιχνίδια. Ταυτόχρονα είναι μια αφορμή να σκεφτούμε και τους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν προβλήματα και να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε όσους είναι λιγότερο τυχεροί από εμάς.
ΙΑΣΟΝΑΣ ΣΙΩΜΟΣ
Παραμονή Χριστουγέννων! Μια μέρα ιδιαίτερη, η οποία σου δημιουργεί πολλές σκέψεις. Σκέψεις για σένα, για την οικογένειά σου και για τον κόσμο όλο. Οι σκέψεις μου είναι να είναι πάντα η οικογένειά μου υγιής, χαρούμενη και ευτυχισμένη. Να περνάμε τέλεια, χωρίς άγχος και προβλήματα.
Έπειτα, σκέφτομαι για όλο τον κόσμο να περνάει καλά, χαρούμενα, χωρίς αρρώστιες και να υπάρχει ειρήνη, να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι σκοτωμοί.
Και τέλος, για μένα θα ήθελα να είμαι καλά, να περνάω πάντα χαρούμενα με την οικογένειά μου και να καταφέρω να κάνω αυτά που επιθυμώ πραγματικότητα.
ΕΛΕΝΑ ΤΣΩΝΗ
Παραμονή Χριστουγέννων! Οι περισσότεροι άνθρωποι όπως και εγώ είναι στα σπίτια τους, με τη ζεστασιά τους, με αναμμένο το δέντρο τους, με την οικογένειά τους, με το φαγητό τους και γιορτάζουν ευτυχισμένα τα Χριστούγεννα. Ενώ άλλοι άνθρωποι δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν παπούτσια και ρούχα, είναι έξω στο κρύο, δεν έχουν φαγητό, αρρωσταίνουν και δεν έχουν να πληρώσουν φάρμακα και γιατρούς.
Καλό είναι ο καθένας να βοηθάει με όποιον τρόπο μπορεί τους ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας, ώστε τα Χριστούγεννα να είναι μέρα χαράς και ευτυχίας για όλους.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ
Παραμονή Χριστουγέννων!, 21:00 ώρα το βράδυ, έχουμε μαζευτεί όλοι οι συγγενείς γύρω από ένα τραπέζι γιορτάζοντας την χαρούμενη γιορτή. Όσο τρώγαμε, άκουσα έναν ήχο από την βεράντα. Σηκώθηκα να πάω να δω τι ήταν, λέγοντας στους άλλους ότι πάω για την τουαλέτα. Ο ήχος ερχόταν από τον δρόμο. Ήταν ένας μεγάλος άνθρωπος που περπατούσε μόνος του με ένα μακρύ παλτό. Φαινόταν στεναχωρημένος. Αυτή η εικόνα με έβαλε σε σκέψεις, τι θα έκανα εάν ήμουν στη θέση του, δηλαδή χωρίς κανέναν να γιορτάσω αυτή την υπέροχη γιορτή. Εστίασα ξανά στον περίεργο άνθρωπο. Είχε χαθεί μέσα στο σκοτάδι. Τότε γύρισα το κεφάλι μου προς το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Όλοι γελούσαν και απολάμβαναν το πεντανόστιμο φαγητό. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα ότι ίσως το καλύτερο χριστουγεννιάτικο στολίδι είναι το χαμόγελο και η παρουσία τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΙΟΛΕΤΗΣ
Θα είμαι ειλικρινής αναφορικά με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που νιώθω για όσο συμβαίνουν γύρω μου. Νιώθω λύπη βλέποντας τους ανθρώπους να έχουν τα πάντα αλλά ταυτόχρονα να είναι μόνοι τους. Έχει χαθεί η ειλικρίνεια, το αληθινό συναίσθημα, καθώς όλοι κρυβόμαστε πίσω από ψεύτικα χαμόγελα και χειρονομίες.
Η φτώχεια και η πείνα βασανίζουν πολύ κόσμο με αποτέλεσμα να χάνονται πολλές ανθρώπινες ζωές και ιδίως παιδιά. Η κακοποίηση των παιδιών αλλά και η εκμετάλλευσή τους σε τρίτες χώρες για εργασιακούς λόγους δείχνει πόσο έχουμε αποτύχει ως κοινωνία. Με απασχολεί λοιπόν γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο, όταν ο Χριστός μας μίλησε για αγάπη, συγχώρεση και αφοσίωση. Δεν μπορώ να είμαι χαρούμενη όταν, ο πλανήτης καταστρέφεται και γίνονται συνεχείς πόλεμοι.
Όμως δεν παύω να ευγνωμονώ για την ζωή που έχω. Ζω, σε μια ελεύθερη χώρα, μπορώ να πηγαίνω σχολείο, έχω φίλους και μια οικογένεια. Έχω κάθε μέρα στο τραπέζι μου φαγητό και μπορώ να κάνω όνειρα. Να βρω μια δουλειά που μου αρέσει, να ταξιδέψω και να γνωρίσω διάφορους ανθρώπους. Εύχομαι στον απολογισμό της ζωής μου να τα έχω καταφέρει και να μπορώ να προσφέρω στα παιδιά μου ό,τι παίρνω από την οικογένειά μου.
ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου