ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (7/23)

 ΤΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΚΑΙ Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΚΛΟ-ΚΛΟ 

Μία φορά και έναν καιρό σε ένα μακρινό βουνό, δύο μικρά καναρινάκια πετούσανε στο δάσος καθημερινά και ασταμάτητα. Ήταν φίλοι κολλητοί, αχώριστοι. Μαζί πηγαίνανε παντού, σε κάθε πλευρά του βουνού. Όλη μέρα βόλτες και παιχνίδι.

Ένα πρωί είπε το ένα καναρίνι, ο Μήτσος, στο άλλο καναρίνι, την Κική, να πάνε μία βόλτα. Περνώντας πολύ καλά. Κάποια στιγμή ένα κλαδί από ένα δέντρο, έπεσε πάνω στο φτερό της Κικής. Ο Μήτσος ανησύχησε και πήγε την Κική στο σπίτι της και προσπαθούσε να καταλάβει πώς θα θεραπευτεί. Πήγε λοιπόν στο γιατρό να τον ρωτήσει, τι να κάνει. Ο γιατρός του απάντησε: «Πρέπει να βρεις ένα μαγικό βότανο, για να θεραπευτεί η φίλη σου. Πήγαινε στη μάγισσα Κλο-Κλο, για να σου πει πού βρίσκεται. Μόνο αυτή ξέρει». Έφυγε ο Μήτσος από τον γιατρό και πήγε στο σπίτι του να πακετάρει τα πράγματά του, για να πάει στη μάγισσα Κλο-Κλο.

Ταξίδευε ώρες ατελείωτες ώσπου βρήκε που μένει. Ένα φτωχικό σπιτάκι στη μέση του λιβαδιού. Μπήκε στο σπίτι και άρχισε να μιλάει με τη μάγισσα Κλο-Κλο. Η μάγισσα του είπε: «Για να βρεις το βότανο, πρέπει να πας στο πιο ψηλό βουνό, στο πιο ψηλό δέντρο και στον πιο ψηλό βράχο και θα δεις ένα γαλάζιο βότανο που μυρίζει λεβάντα. Πήγαινε! Δεν έχεις πολύ χρόνο! Το βότανο θα εξαφανιστεί σε ένα μήνα. Δεν έχεις ώρα για χάσιμο». Βγήκε ο Μήτσος τρέχοντας από το σπίτι και με το που βγήκε, το σπιτάκι της μάγισσας εξαφανίστηκε για τα καλά. Σαν να μην υπήρχε ποτέ! 

Ξεκίνησε άμεσα για να βρει το μπλε βότανα για την Κική. Ταξίδεψε σε μέρη με δάση, βουνά, πέτρες. Πουθενά! Βρήκε κάποια στιγμή μετά από ένα μήνα το μεγαλύτερο βουνό, το μεγαλύτερο δέντρο και ύστερα τη μεγαλύτερη πέτρα. Όμως το βότανο δεν ήταν πουθενά. Στην αρχή νόμιζε πως η μάγισσα και ο γιατρός του είπαν ψέματα, αμέσως συνειδητοποίησε πως πέρασε ο ένας μήνας που έλεγε η μάγισσα. 

Παραλίγο να τα παρατήσει, ώσπου είδε το διπλανό βουνό που ήταν ακόμα πιο μεγάλο. Πήγε τρέχοντας εκεί και όντως το μπλε βότανο που μυρίζει λεβάντα ήταν εκεί. Το πήρε λοιπόν και έτρεξε στο σπίτι της Κικής.

Μπήκε με γέλια στο σπίτι χοροπηδώντας από τη χαρά του. Έλιωσε λοιπόν κατευθείαν το βότανο και το άλειψε πάνω στο φτερό της. Μετά από τρεις εβδομάδες έγινε αμέσως καλύτερα και ευχαρίστούσε καθημερινά το Μήτσο που τη θεράπευσε και δεν τα παράτησε στη μέση. 

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί μαθητική εργασία που έγινε με αφορμή την παρουσίαση, από την καθηγήτρια Γεωργία Αλειφέρη, παραμυθιών που ανθολογούνται στο σχολικό εγχειρίδιο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α’ Γυμνασίου, όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες δοκίμασαν τις δυνάμεις τους στη συγγραφή παραμυθιών.