Παιδικό χωριό SOS

 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕ ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Φιλανθρωπική επίσκεψη στο Παιδικό χωριό SOS, στη Βάρη, πραγματοποίησαν, την ηλιόλουστη Παρασκευή 1η Δεκέμβρη, οι μαθητές του Α1 και το δεκαπενταμελές συμβούλιο του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας. Επίσκεψη που συνοδευόταν με προσφορά τροφίμων και φυτών! 

Την αντιπροσωπεία του σχολείου υποδέχθηκαν εκπρόσωποι του φιλανθρωπικού φορέα και τους παρουσίασαν την ιστορία και την δράση των παιδικών χωριών SOS. Τα παιδιά απουσίαζαν αφού ήταν στα δημόσια σχολεία της περιοχής, όπου φοιτούν. Οι μαθητές έδειξαν έντονο ενδιαφέρον, θέτοντας ερωτήσεις, ζητώντας να πληροφορηθούν περισσότερα στοιχεία για τα παιδιά και την διαβίωσή τους  στο Παιδικό χωριό.

Το πρώτο Παιδικό χωριό ιδρύθηκε από τον Έρμαν Γκμάινερ, στο Ιμστ της Αυστρία, το 1947. Στην Ελλάδα δημιουργήθηκε στην Βάρη, το 1975 με πρωτοβουλία της Κλώντιας Κατσαρά. Λειτουργεί ως ειδικά αναγνωρισμένο Φιλανθρωπικό Σωματείο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και εποπτεύεται από το αρμόδιο Υπουργείο για θέματα Κοινωνικής Πρόνοιας και Αλληλεγγύης. Τα έσοδα για την λειτουργία του προέρχονται από δωρεές, καθώς από τα κληροδοτήματα και από διάφορες εκδηλώσεις.

Ο άξονας λειτουργίας τους στηρίζεται στην αρχή ότι κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώνει με αγάπη, σεβασμό και ασφάλεια. Αντίληψη, η οποία βασίζεται σε τέσσερις παιδαγωγικές αρχές που αποτελούν και την ουσία της λειτουργίας των Παιδικών Χωριών SOS. Την Μητέρα, το πρόσωπο που καλύπτει το μεγάλο συναισθηματικό και ψυχικό κενό που αισθάνεται το παιδί, το οποίο βρέθηκε μόνο του. Τα Αδέρφια, ο καθοριστικός σύνδεσμος για την ανάπτυξη των ανθρώπινων σχέσεων. Βασική επιδίωξη η διαβίωση με τα φυσικά αδέρφια ή άλλα παιδιά. Το Σπίτι, το φυσικό καταφύγιο για κάθε παιδί. Η ζεστασιά και η ασφάλεια που αξίζει σε κάθε παιδί. Το Χωριό, η φυσική προέκταση της οικογένειας SOS. Ένα κοινωνικό περιβάλλον που επιτρέπει στα παιδιά να μεγαλώνουν με ασφάλεια και να προετοιμάζονται για την έξοδό τους στην κοινωνία. Στην κυριολεξία είναι μια προσομοίωση οικογένειας σε μια ήσυχη γειτονιά! 

Οι συνοδοί καθηγήτριες, Ευγενία Λουμπαρδιά και Αικατερίνη Δοκοπούλου, με τα παιδιά, σε ανάμνηση της επίσκεψης τους και τον εμπλουτισμό της χλωρίδας του κοινόχρηστου χώρου, φύτεψαν μια ελιά και τρία δεντρολίβανα. Τα έξι γεράνια δόθηκαν να φυτευτούν στους κήπους των σπιτιών.

Ήταν μια επίσκεψη που έκανε πιο έντονα τα φιλάνθρωπα αισθήματα των παιδιών, βιώνοντας ότι στην κοινωνία υπάρχουν και παιδιά που έχασαν την προστασία και τη φροντίδα που απαιτείται για την καλή διαβίωσή τους. Παράλληλα ότι υπάρχουν φορείς και άνθρωποι που φροντίζουν να αποκτήσουν αγάπη, σεβασμό και ασφάλεια.

 ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΟΜΙΩΤΗΣ