Πολιτισμική εμπειρία

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Το  ιστορικό κέντρο της Αθήνας περιηγήθηκαν οι μαθητές της Γ τάξης του 3ου Γυμνάσιου Γλυφάδας.  Το καθένα από τα τέσσερα τμήματα του σχολείου είχε τον ξεναγό του ακλουθώντας διαφορετική διαδρομή. 
Ειδικότερα, το τμήμα Γ3, ξεκίνησε την περιήγηση του από Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης. Ο συγκεκριμένος ναός είναι ο παλιός ενοριακός ναός της συνοικίας Αλίκοκου της Πλάκας, απέναντι από το Χορηγικό Μνημείο του Λυσικράτους που επισκέφτηκαν στη συνέχεια. Ο ναός είναι τετράκλινος σταυροειδής  με τρούλο και τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό του φιλοτέχνησε κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα ο αγιογράφος Καφετζιδάκης. 

   Ακολούθησε το Χορηγικό μνημείο του Λυσικράτους κτισμένο στην δυτική πλευρά της οδού Τριπόδων από τον Λυσικράτη, το 335-334 π.Χ., όπως αναφέρει επιγραφή χαραγμένη στο επιστύλιο. Το Χορηγικό Μνημείο του Λυσικράτους είναι κτίσμα κυκλικό, κτισμένο πάνω σε τετραγωνικό βάθρο από πωρόλιθο με έξι κορινθιακούς κίονες από πεντελικό μάρμαρο ανάμεσα σε ορθοστάτες, που αποτελούν και τα πρώτα δείγματα κορινθιακού ρυθμού στην Αθήνα. Έχει ζωφόρο με σκηνές από τη ζωή του Διονύσου, μονολιθική στέγη με φυλλωτή την άνω επιφάνεια που κορυφώνεται σε βάση υπό μορφή ακάνθου, όπου πατούσε ο χορηγικός τρίποδας. Το μνημείο - γνωστό και σαν "Φανάρι του Διογένη" - είχε ενσωματωθεί το 1669 σε γειτονικό Μοναστήρι Καπουτσίνων και χρησιμοποιούνταν από τους μοναχούς ως αναγνωστήριο και βιβλιοθήκη, αφού είχαν μετακινήσει τον ένα ορθοστάτη για να ανοίξουν είσοδο. Η μονή καταστράφηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση. Αποτελεί το κέντρο ενδιαφέροντος της ομώνυμης πλατείας και είναι το καλύτερα σωζόμενο παράδειγμα χορηγικού μνημείου.

  Επόμενη στάση ήταν στην αρχή της οδού Τριπόδων 32 και Ραγκαβά όπου αντίκρισαν το μικρό ιστορικό νεοκλασικό σπίτι που στέγασε τον κινηματογραφικό θρύλο των “Κοκοβίκων”, του θρυλικού Αντωνάκη που υποδύθηκε ο Γιώργος Κωνσταντίνου και της Ελενίτσας που έπαιξε η Μάρω Κοντού. Η αξέχαστη ελληνικά ταινία “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα”, έγινε επιτυχία το 1965 και κατέκτησε τις καρδιές των θεατών. Ταξίδεψε στο εξωτερικό και πήρε εξαιρετικές κριτικές, ενώ απέσπασε το Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο.

   Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά ήταν το επόμενο ιστορικό μνημείο της περιήγησης των μαθητών. Ο ναός του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά βρίσκεται βορειοανατολικά της Ακρόπολης και συγκεκριμένα επί της οδού Πρυτανείου, λίγο παρακάτω από την περιοχή Αναφιώτικα της Πλάκας. Η περιοχή αυτή στα βυζαντινά χρόνια, αποτελούσε την αριστοκρατικότερη συνοικία της πόλεως. Ο ναός κυριολεκτικά στηρίζεται στους πρόποδες του βράχου της Ακροπόλεως, αγναντεύοντας το λόφο του Λυκαβηττού. Οι ειδικοί τοποθετούν το ναό στον 11ο αιώνα μ.Χ., εξαιτίας των αρχιτεκτονικών και διακοσμητικών χαρακτηριστικών του, όντας παρόμοιος με άλλες εκκλησίες της ίδιας εποχής. Ανά τους αιώνες υπέστη σημαντικές αλλαγές και προσθήκες, χάνοντας τον αρχικό του βυζαντινό χαρακτήρα. Ευτυχώς, το 1979, η Αρχαιολογικής Υπηρεσία το αποκατέστησε στην σημερινή του μορφή, ενώ στις μέρες μας λειτουργεί ως ενοριακός ναός. 

   Επόμενος προορισμός, το Μετόχι του Παναγίου Τάφου που βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης, η εκκλησία στην οποία φτάνει το Άγιο φως από τα Ιεροσόλυμα το βράδυ της Ανάστασης. Κάθε χρόνο, το Μεγάλο Σάββατο, το Άγιο Φως έρχεται με ειδική πτήση από την Ιερουσαλήμ και είναι ο πρώτος ναός στον οποίο καταλήγει. Από εκεί διανέμεται σε όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες της Ελλάδας. Κτίστηκε επάνω στα ερείπια ναού της Αφροδίτης και υπήρξε γυναικείο μοναστήρι. Η εκκλησία του μοναστηριού, ο Ιερός Ναός Αγίων Αναργύρων βρίσκεται μέσα στον περίβολο του κτιρίου που στεγάζει την Εξαρχία του Παναγίου Τάφου και χρονολογείται στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα. Στο χώρο της Μονής ενταφιάζονταν και τα μέλη της οικογένειας Παλαιολόγων, κλάδου της ελληνικής αυτοκρατορικής οικογένειας. Μετά τον ερχομό των Βενετών του Μοροζίνι, το μοναστήρι ερημώθηκε. Σημαντικό επίσης ορθόδοξο κειμήλιο που διακοσμεί την εκκλησία, αποτελούν ορισμένοι λίθοι από τον Άγιο τάφο και από τον Γολγοθά της Ιερουσαλήμ, οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί στον ναό της Αγιοταφικής Αδελφότητας.

   Τελευταίο μνημείο πριν την ανάβαση των μαθητών στα Αναφιώτικα ήταν το Μουσείο ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών το οποίο στεγάζεται στο κτήριο που είναι γνωστό ως "Οικεία Κλεάνθους" ή "Παληό Πανεπιστήμιο". Η ιστορία του κτηρίου χάνεται πολύ πριν τον 18ο αιώνα, καθιστώντας το τελευταίο, ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα κτίρια της προ-Οθωνικής περιόδου.
   Στη συνέχεια, πέρασαν από τα γεμάτα δροσιά και ησυχία Αναφιώτικα τα οποία είναι ένα καταφύγιο για τους κατοίκους τους, που θέλουν πιο αργούς ρυθμούς. Τα Αναφιώτικα χτίστηκαν τον 19ο αιώνα από εργάτες από το μικροσκοπικό νησί της Ανάφης των Κυκλάδων, εξ ου και το όνομα. 

   Τελειώνοντας την περιήγηση στα Αναφιώτικα, οι μαθητές είδαν την Ελληνική σημαία να κυματίζει στον βράχο της Ακρόπολης, είναι θέση όπου στην κατοχή οι Γερμανοί είχαν αναρτήσει την κατοχική σημαία τους , όπου ο  Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που την κατέβασαν.
   Τελευταίο μνημείο της εκπαίδευτικής εκδρομής, το άγαλμα του Ιωάννη Μακρυγιάννη στην Πλάκα, σπουδαίου οπλαρχηγού της Ελληνικής Επανάστασης. 
   Μια εμπειρία ευχάριστη και επιμορφωτική, που εμπλούτισε με  νέες και ενδιαφέρουσες γνώσεις για τους μαθητές της Γ τάξης.

ΑΙΜΙΛΙΑΝΗ ΚΑΠΛΑΤΖΗ