ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ
Η Α’ τάξη επισκέφτηκε το Ορυκτολογικό μουσείο
οποίο στεγάζει τα ορυκτά της Λαυρεωτικής γης αρκετά από τα οποία είναι
μοναδικά, όπως τα: Σερπερίτης, λαυριονίτης, παραλαυριονίτης, κτενασίτης και
μαμμοθίτης. Γνώρισαν τα εργαλεία με τα οποία οι μεταλλωρύχοι έσκαβαν τις υπόγειες
στοές και αφαιρούσαν το μετάλλευμα, καθώς και την ασημένια αρχαία δραχμή που
δημιουργήθηκε από το ασήμι της περιοχής.
Επισκέφτηκαν την πιο σύγχρονη στοά, την αριθμό 80,
της Λαυρεωτικής που λειτουργούσε από το 1958 έως το 1977, χρονιά καταληκτική
στην εξορυκτική λειτουργία τους. Τελευταίος σταθμός ο ναός του Αγίου
Κωνσταντίνου, στην Καμάριζα, που περικλείεται από τέσσερα ορυχεία.
Η Β’ τάξη επισκέφτηκε το Τεχνολογικό πάρκο όπου
ξεναγήθηκε στους χώρους επεξεργασίας των μεταλλευμάτων για να βγει το τελικό προϊόν.
Στη συνέχεια συναντήθηκαν οι μαθητές με έναν αρχιμηχανικό που εργαζόταν στα ορυχεία Λαυρίου μέχρι
το 1977 που έπαψαν να λειτουργούν. Τα παιδιά του έθεσαν τις ερωτήσεις τους που
σχετίζονταν με την λειτουργία και τα προβλήματα που υγείας των μεταλλωρύχων και
τα ατυχήματα.
Οι εργαζόμενοι στις υπόγειες στοές είχαν πρόβλημα
με τους πνεύμονες αφού εισέπνεαν σκόνη που λειτουργούσε τοξικά. Λύθηκε μετά τον
Πόλεμο με την ρίψη νερού πριν την εργασία ώστε η σκόνη να μην αιωρείται.
Απαγορευόταν να γίνονται εργασίες μετά την ανάφλεξη δυναμίτη μέχρι να
απορροφηθούν τα τοξικά αέρια που παράγονται. Τα υποστυλώματα των στοών ήταν
κατασκευασμένα επιμελώς και για αυτό δεν υπήρξε ατύχημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου