Ο αχώριστος φίλος

ΒΑΝΙΛΟ, Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ

Η ιστορία αυτή είναι πέρα για πέρα αληθινή! Συνέβη κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μου διακοπών στην Εύβοια όπου βρέθηκα με τον αδερφό μου, τη γιαγιά και τα ξαδέρφια μου. Κοντά στο ξενοδοχείο μας υπήρχε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο κάστρο το οποίο αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε μαζί με τη βοήθεια του αγαπημένου Βανίλου ο οποίος ήταν ο άγρυπνος σκύλος του ξενοδοχείου και δεν έλειπε από καμία εξόρμηση μας! 

Στην είσοδο του κάστρου βρεθήκαμε σε ένα τεράστιο χώρο όπου υπήρχαν άπειρες σκάλες και δωμάτια! Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε να βλέπουμε ένα ένα τα δωμάτια! Ξαφνικά ο Κωνσταντίνος μπήκε σε ένα δωμάτιο και η πόρτα έκλεισε με δύναμη πίσω του. Κανείς δεν τον πήρε χαμπάρι εκτός από το Βανίλο ο οποίος με τα γαυγίσματα άρχισε να ειδοποιεί έμενα και τους άλλους για τον Κωνσταντίνο. Επίσης έτρεξε και πίσω στο ξενοδοχείο και σε λίγη ώρα ήρθαν να βοηθήσουν  όσοι μπορούσαν! Ο Κωνσταντίνος είχε τρομάξει τόσο πολύ σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς φως από πουθενά. Ο Βανίλο γαύγιζε για να τον ακούει ώστε να νιώθει κάποιον κοντά του! Κατάλαβα τι είχε συμβεί και ενημέρωσα τη μητέρα μου και τη γιαγιά μου Πλησιάσαμε τη πόρτα και αρχίσαμε να του μιλάμε ώστε να μην νιώθει άσχημα.

Με την καθοδήγηση του Βανίλο, οι πόρτες του κάστρου άνοιξαν επιτέλους, και ο Κωνσταντίνος, αν και τρομαγμένος, ήταν ασφαλής και πάλι στην αγκαλιά της οικογένειάς του. Όλοι ήξεραν ότι αυτό δεν θα είχε συμβεί χωρίς τον αφοσιωμένο φίλο τους. Ο Βανίλο, με την αφοσίωση και το ένστικτό του, είχε αποδείξει για ακόμα μια φορά την αξία του, σώζοντας τον μικρό από μια δύσκολη κατάσταση.

Μετά την περιπέτεια, όλοι γύρισαν πίσω στο ξενοδοχείο, με τον Βανίλο να περπατά περήφανα δίπλα τους. Το κάστρο, με τα σκοτεινά του μυστικά, έμεινε πίσω, αλλά η εμπειρία αυτή δεν θα ξεχνιόταν ποτέ. Ο Βανίλο έλαβε όλες τις αγκαλιές και τα χάδια που του άξιζαν, και τα παιδιά έμαθαν ότι ακόμα και στα πιο σκοτεινά μέρη, η αγάπη και η φιλία μπορούν να φέρουν το φως.

Από εκείνη την ημέρα, ο Βανίλο έγινε ο αχώριστος φίλος μας ο οποίος πάντα συνόδευε στις περιπέτειές μας  είτε ήταν στα παλιά μονοπάτια της Εύβοιας, είτε στις παραλίες, είτε ακόμα και όταν γυρίσαμε στο σπίτι. Κάθε φορά που θυμόμασταν την περιπέτεια του κάστρου καταλαβαίνουμε ποσό σημαντικό ήταν που βρέθηκε εκεί ο Βανίλο.

Και έτσι, ο Βανίλο έμεινε για πάντα στην καρδιά τους, όχι μόνο ως ο φύλακας του κάστρου, αλλά και ως ο αγαπημένος τους ήρωας, ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσε να έχει κανείς.

ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ