ΣΕ ΓΑΤΑ…

ΟΤΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΑ

Ξυπνάω ένα πρωί και είμαι μεταμορφωμένη σε γάτα. Στην αρχή νόμιζα ότι βρισκόμουν σε όνειρο και ευχαριστιόμουν την στιγμή. όμως μόλις με είδε η καθαρίστρια του σπιτιού με πέταξε έξω με τις κλωτσιές.
Εγώ είχα κάτσει έξω από την πόρτα και νιαούριζα για να μου ανοίξουν. Ξαφνικά είδα την πόρτα να ανοίγει. Ήμουν ευτυχισμένη, γιατί πίστευα πως με λυπήθηκαν και αποφάσισαν να με βάλουν μέσα. Αντί αυτού βγήκε η καθαρίστρια με μια σκούπα στο χέρι και άρχισε να με κυνηγάει. Πέρασα τον δρόμο όσο πιο γρήγορα μπορούσα, όμως δεν ξέρω πως με χτύπησε ένα αμάξι στο πόδι και κούτσενα.

Μόλις άρχισε να βραδιάζει άρχισα να φοβάμαι, αφού ήμουν μόνη μου στον δρόμο και είχε πολύ κρύο. Έτρεμα και πεινούσα, ώσπου άκουσα έναν θόρυβο να με περιτριγυρίζει. Γύρισα και είδα ένα σκύλο. Εκείνος ήρθε προς τα εμένα και εγώ άρχισα να τρέχω από το φόβο μου μην με σκοτώσει. Όμως εκείνος δεν σταμάτησε, συνέχισε να με κυνηγάει. Πήγα και κρύφτηκα στα σκουπίδια μέχρι να ξημερώσει. Προτού κοιμηθώ σκεφτόμουν ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο και ότι μόλις ξυπνούσα θα ήμουν πίσω στο σπίτι μου με ένα πιάτο φαΐ να με περιμένει. Όλο το βράδυ είχε πολύ φασαρία, κοιμήθηκα με το ζόρι τρεις ώρες. Μόλις ξημέρωσε σηκώθηκα, τεντώθηκα και βγήκα έξω στην πόλη, χωρίς να ξέρω τι κίνδυνοι με περιμένουν.

Αφού πέρασα πάλι αυτόν τον τρομακτικό δρόμο πήγα στην πλατεία της γειτονιάς μου και περίμενα πάνω σε ένα παγκάκι. Δεν ξέρω τι. Ίσως πίστευα ότι κάποιος θα έρθει να με πάρει ή ότι θα γίνω πάλι άνθρωπος και θα γυρίσω πίσω στο σπίτι μου. Ένα κορίτσι ήλθε και έκατσε δίπλα μου. Άρχισε να με ταΐζει με ένα σαλάμι. Το κοριτσάκι, άρχισε να τρέχει φοβισμένο. Εγώ γύρισα το κεφάλι να δω τι τρέχει, όμως είδα πάλι αυτό το μεγάλο και τρομακτικό σκυλί. Δεν κουνήθηκα καθόλου από την θέση μου και το σκυλί ήρθε κοντά μου με αργό βήμα. Άρχισε να με μυρίζει, αλλά εγώ ακόμα δεν κουνιόμουν. Το σκυλί όμως συνέχισε. Στην πορεία κατάλαβα ότι ο σκύλος  δεν ήταν άγριος και ότι ούτε είχε σκοπό να μου κάνει κακό. Περάσαμε όλη την μέρα μαζί και μετά γυρίσαμε πάλι πίσω στην πλατεία για να κοιμηθούμε.

Μόλις ξημέρωσε είχα γίνει άνθρωπος και γύρισα πίσω στο σπίτι μου και πήρα μαζί μου και τον σκύλο, τον ονόμασα Billy και γίναμε αχώριστοι φίλοι. Από τότε τάιζα κάθε μέρα τα ζώα της γειτονιάς μου.

Τελικά κατάλαβα ότι η ζωή της γάτας, αλλά και του σκύλου είναι πάρα πολύ δύσκολη και δεν θα ήθελα να ήμουν τέτοιο ζώο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΣΑΜΠΙΡΑ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος «Μικροί Λογοπλάστες», του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, που συντόνιζε η καθηγήτρια Θεοδώρα Μπατίλα.