ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ
της Χρυσούλας Μαντά*
Άλλος έγραφε τα νέα του σχολείου, άλλο τα αθλητικά, άλλος μάζευε την ύλη κι έκανε τις διορθώσεις και άλλος ήταν στο δίκτυο διακίνησης στο σχολείο και τους εξωσχολικούς φίλους μέσω του ταχυδρομείου. Ο υπεύθυνος καθηγητής είχε συντονιστική δράση τόσο με τα παιδιά, όσο και με το τυπογραφείο. Αφού δίναμε στο τυπογραφείο το "τυπωθήτω", πηγαίναμε να πάρουμε τα τεύχη σε πακέτα, να τα διπλώσουμε και να τα ετοιμάσουμε για τις τάξεις και τους καθηγητές. Είχαμε και ξένους αναγνώστες καθηγητές, λογοτέχνες κ. ά.
Αυτή η διαδικασία σταδιακά μας ανάπτυξε μία δραστηριότητα, δίνοντας διέξοδο στη νεανική ενεργητικότητά μας. Επίσης, ήταν μια προσπάθεια λογοτεχνικής έκφρασης, μέσα σε πολιτικά και πνευματικά ασφυκτικούς καιρούς. Τότε που η πολιτιστική μας ταυτότητα επώδυνα φωτογραφιζόταν στο τραγούδι "Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν".
Μία φορά ωστόσο διασταυρώσαμε τα ξίφη μας με τη λογοκρισία. Ήταν η σχολική χρονιά 73-74 και είχα αναλάβει να γράψω για το κλέφτικο δημοτικό τραγούδι. Όμως, μπήκα σε μονοπάτια με μεράκι και ανηφοριά, και έκλεινα το κείμενο με στίχους δανεισμένους από το βιβλίο της ιστορίας της Γ' Γυμνασίου που έλεγε:
" Ακόμα τούτη η Άνοιξη ραγιάδες ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι,
Όσο να' ρθει ο Μόσχοβος να φέρει το σεφέρη, Μωριά και Ρούμελη"
Τι έπαθε η υπεύθυνη καθηγήτρια της ύλης! Σοκ! Με καλή στο γραφείο και μου λέει ρητός να αφαιρέσω τον επίλογο. Της λέω τότε "ή θα μείνει ως έχει ή φεύγει όλο"... Με στέλνει στον τυπογράφο να συνεννοηθώ.
Πάω αμέσως μετά το σχολείο, με την ποδιά, και του λέω τα ίδια. Με κοιτάει.
"Δικιά μας είσαι;" μου λέει.
"Δικιά μας", του λέω, χωρίς να ξέρω τι με ρωτάει!
"Θα το βάλω", μου λέει.
Και το τεύχος τυπώθηκε.
......................
Οι Ελπίδες παρουσιάζονται σε αρχείο pdf, τα 21 φύλλα ( λείπει ένα το 20ο φύλλο το οποίο τυπώθηκε, αλλά δεν κυκλοφόρησε για άγνωστους λόγους). Πατήστε ΕΔΩ.
* Η Χρυσούλα Μαντά είναι οδοντίατρος. Το απόσπασμα προέρχεται από το ανέκδοτο βιβλίο με τις αναμνήσεις της από την περιοχή της Άνω Γλυφάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου