ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΡΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
Εσύ που μέσα σου
κρύβεις ένα παιδί,
και 'συ που προσπαθείς
να κρύψεις την αλήθεια,
μην φοβηθείς να πεις
τι δεν σ'αρέσει,
έχει γίνει και αυτό
μια συνήθεια.
Ζήσε, μην φοβάσαι για
το αύριο, το πριν και το μετά,
υπάρχουν και άλλοι, σαν και 'σένα, ειλικρινά.
Για κάθε θύτη και θύμα
υπάρχει ένας λόγος,
που προκαλεί ο κάθε λογής πόνος.
Ο κάθε θύτης έχει βιώσει
ρατσισμό
και αυτό σαν ποταμάκι ρέει
μέσα του για τον πρώτο του
εχθρό,
και 'τσι ρέει,
ρέει, χωρίς κανένα δισταγμό,
και στο μυαλό του κάνει,
τον μεγάλο του θυμό.
ΣΣ Το ποίημα αυτό δημιουργήθηκε στο σχολείο κατά την διάρκεια του διαγωνισμού "+δημιουργώ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου