Αγγελική Βαρελλά

ΦΙΛΕΝΑΔΑ, ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ ΜΟΥ

Ένα μικρό παιδί ονόματι Δώρος μαζί με τους γονείς του μετακομίζουν σε μια γειτονιά της Αθήνας. Εκεί αποκτάει μια καινούργια φίλη, μια αγριοφουντουκιά. Εκείνος την ονόμασε "Φουντού". Το περισσότερο μέρος της ημέρας καθότανε πάνω στην φουντουκιά του, κάτι το οποίο μερικές φορές εκνεύριζε τους γονείς του.

Ο Δώρος όταν μεγαλώσει, ήθελε να γίνει γεωπόνος, όπως και η θεία του, γι΄ αυτό την ρώταγε συχνά με πολλές ερωτήσεις όπως έκανε και με όλους τους γνωστούς του.  Αρκετές φορές δυσκολευόντουσαν να του απαντήσουν γιατί ήταν πολύ μικρός κι έτσι η μια απάντηση οδηγούσε και σε άλλες ερωτήσεις.

Πέρασε καιρός όταν κάποιος αγόρασε το οικόπεδο που ήταν η φουντουκιά. Εκεί ήθελε να κτίσει πολυκατοικία, αλλά έπρεπε να ξεριζώσει την φουντουκιά. Ο Δώρος είδε τι γινότανε και μαζί με τους φίλους του μαζεύτηκαν γύρω από την φουντουκιά που ήταν το μόνο δέντρο στην γειτονιά, για να την σώσουν από την μπουλντόζα, που ήλθε για να την ξεριζώσει. Τελικά οι εργάτες παραιτήθηκαν και τα παιδιά κέρδισαν και αυτός που αγόρασε το οικόπεδο το μετέτρεψε σε παιδική χαρά. Έτσι η φουντουκιά έμεινε εκεί που ήταν. Σιγά σιγά από τον καρπό της δημιουργήθηκαν κι άλλες φουντουκιές.

 [Εκδότης ΠΑΤΑΚΗΣ, Εικονογράφος : Παυλίδης Βαγγέλης, σελίδες 136, έτος πρόσφατης έκδοσης 2013]

ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΑΛΟΚΑΘΗΣ

 ΣΣ. Η παρουσίαση αυτή έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' τάξης της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη. Το βιβλίο ο μαθητής το δανείστηκε από την Σχολική Βιβλιοθήκη του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας.