Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΝΗΠΙΟΤΡΟΦΕΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Επίσκεψη στο Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο, στην Καλλιθέα, πραγματοποίησε η περιβαλλοντική και η ρητορική ομάδα του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου.
Δόθηκε η ευκαιρία, με αυτή την επίσκεψη, να έρθουν σε επαφή με παιδιά προσχολικής ηλικίας τα οποία φιλοξενούνται σε αυτό το ίδρυμα, καθώς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στο ενδοικογενειακό τους περιβάλλον  και στερούνται την απαραίτητη φροντίδα και προστασία.

Με την άφιξη των μαθητών, περιμένανε στην αίθουσα υποδοχής και στη συνέχεια οδηγήθηκαν στην τραπεζαρία. Μετά από μόλις λίγα λεπτά ήρθαν τα νήπια. Η γνωριμία έγινε σε ένα αρκετά συναισθηματικά φορτισμένο περιβάλλον, αφού από την μία διακατεχόντουσαν από έντονο αίσθημα χαράς και ενθουσιασμού ενώ από την άλλη από ανυπομονησία, αμηχανία και μία δόση άγχους για το πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα. Τα παιδάκια είχαν διαφορετικές συμπεριφορές όταν αντίκρισαν τα παιδιά του σχολείου. 
Κάποια ήταν πιο κοινωνικά και προσαρμόστηκαν γρήγορα, ωστόσο  άλλα παρουσίαζαν έντονη νευρικότητα και ντροπή στις αντιδράσεις τους. Όταν άνοιξαν το καθένα το δώρο που του αντιστοιχούσε και έδειξαν ότι τους άρεσαν, οι μαθητές συγκινήθηκαν και νιώσαν μεγάλη ικανοποίηση που καταφέρανε να τους δώσουν χαρά. Ύστερα, ακολούθησε ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα για τα νήπια, που περιλάμβανε διάφορα παιδικά τραγούδια και παραμύθια και είχε ετοιμαστεί μετά από συνεργασία των παιδιών της περιβαλλοντικής ομάδας με τους υπεύθυνους καθηγητές. Έπειτα οι μαθητές βγήκαν έξω, στην παιδική χαρά, που διαθέτει το ίδρυμα και παίξανε, για αρκετή ώρα, με τα παιδιά τα οποία είχαν πλέον εξοικειωθεί μαζί τους, παράλληλα μια ομάδα παιδιών πήρε συνέντευξη από την διευθύντρια του ιδρύματος συγκεντρώνοντας σημαντικές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες.
Η επίσκεψη πρόσφερε πάρα πολλά και πάνω από όλα βοήθησε να συνειδητοποιήσουν, οι μαθητές, πράγματα τα οποία όταν τα βλέπεις από μακρυά δεν μπορείς πραγματικά να τα αντιληφθείς. Άφησε το στίγμα της. Ήταν μια πηγή εμπειριών και πνευματικής διεύρυνσης, καλλιέργειας και βελτίωσης χαρακτήρα. Ένιωσαν όλοι τεράστια ικανοποίηση και χαρά που κάνουνε χαρούμενα αυτά τα παιδάκια που το χρειάζονται περισσότερο από όλους μας. Όταν έρχεσαι σε επαφή με τέτοια παιδιά μαθαίνεις να εκτιμάς περισσότερο αυτά τα οποία έχεις που πολλές φορές τα θεωρείς αυτονόητα, ενώ άλλοι άνθρωποι της κοινωνίας μας δεν τα γνώρισαν και δεν τα βίωσαν ποτέ πραγματικά και αναζητούν αυτή την αγάπη, την θαλπωρή, την στοργή και το ενδιαφέρον ανάμεσά μας. Συγκινήθηκαν οι μαθητές όταν είδαν τα πρόσωπα των νηπίων να φωτίζονται από χαμόγελα όσο ασχολιόντουσαν και παίζανε μαζί τους καθώς και με τις αντιδράσεις τους κατά την αποχώρηση τους. Έρχονταν και τους αγκάλιαζαν και κάποια ζητούσαν να τα πάρουνε  μαζί τους. 
Χαρακτηριστική είναι και η αφήγηση ενός μαθητή για τα έντονα αισθήματα που δημιουργήθηκαν!
Όταν είδα τα παιδάκια εκεί τα λυπήθηκα, αλλά σκέφτηκα ότι είναι πιο καλά εδώ από εκεί που θα ζούσαν. Όταν τους δίναμε τα δώρα ήτανε έτοιμα να κλάψουνε. Το ίδιο συναίσθημα είχαμε και μεις, να κλάψουμε…  
Ένα κοριτσάκι ήρθε και με αγκάλιασε. Το κράτησα στην αγκαλιά μου. Φαίνεται ότι ένιωσε αγάπη και φροντίδα. Δεν ήθελε να φύγει από μένα. Την κράταγα μέχρι την ώρα της επιστροφής. Την άφησα, τότε, από την αγκαλιά μου. Το παιδάκι μου κράταγε το χέρι και μου είπε: «Μη φύγεις». Ήταν η στιγμή που με έκανε κομμάτια. Έκλαψα… Θα ‘θελα να ξαναπήγαινα…
         ΗΛΙΑΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου