Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (7)

Ο ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ

Μια φορά κι έναν καιρό, σε έναν μακρινό τόπο ζούσε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα. Ήταν πολύ ευτυχισμένοι και η ευτυχία τους μεγάλωσε όταν έκαναν ένα πανέμορφο αγοράκι.

Ο πρίγκιπας ήταν τόσο όμορφος και τόσο καλός που όλοι τον αγαπούσαν και τον θαύμαζαν. Είχε όμως ένα ελάττωμα, ήταν πολύ ακατάστατος. Αυτό το πρόβλημα μεγάλωνε καθώς μεγάλωνε ο πρίγκιπας. Οι γονείς του ήταν πολύ στεναχωρημένοι και οι υπηρέτες κουράζονταν καθημερινά να μαζεύουν τα πράγματά του.
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα ήταν απελπισμένοι. Έπρεπε να βρουν μια λύση. Σκέφτηκαν να γίνουν κι αυτοί ακατάστατοι και έδωσαν εντολή στους υπηρέτες να μην ξαναμαζέψουν τίποτα. Σε λίγες μέρες το παλάτι έγινε αγνώριστο. Ρούχα, παπούτσια, βιβλία, πιάτα, ποτήρια όλα ήταν στην μέση. Ο πρίγκιπας ένοιωθε χαμένος, δεν μπορούσε να βρει τα ρούχα του, δεν μπορούσε να βρει τα βιβλία του και αναγκαζόταν μερικές φορές να φοράει διαφορετικά παπούτσια, αφού δεν μπορούσε να βρει τα ίδια.
Μια μέρα αγανάκτησε και φώναξε: «Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. Αυτή η ακαταστασία μου την έχει δώσει στα νεύρα. Σας παρακαλώ, ελάτε όλοι να βοηθήσουμε να γίνει το παλάτι όπως πριν. Σας υπόσχομαι ότι θα γίνω εγώ πρώτος ο πιο τακτικός».
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα ευχαριστημένοι που έπιασε το σχέδιό τους αγκάλιασαν το γιό τους και βοήθησαν στο συμμάζεμα του παλατιού.
Από τότε ο πρίγκιπας έγινε ο πιο τακτικός σε όλο το παλάτι και ήταν όλοι ευχαριστημένοι.
Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου