ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ
Ήταν κάποτε ένα δεκατριάχρονο αγόρι, ο Σπύρος, ο οποίος μετά από ένα πολύ σοβαρό δυστύχημα δεν μπόρεσε να ξαναπερπατήσει και να σταθεί στα πόδια του, όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Ο Σπύρος παρόλο που δεν έφταιγε για αυτό το ατύχημα ποτέ δεν κατηγόρησε τον οδηγό που άθελά του έπεσε πάνω του με το αυτοκίνητο την στιγμή που έκανε ποδήλατο. Ο Σπύρος ήταν ένα πολύ ήρεμο και ηθικό παιδί.
Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, επέστρεψε και στο σχολείο. Όλα όμως ήταν διαφορετικά γιατί κανένας δεν τον καταλάβαινε και όλοι τον κοιτούσαν σαν εξωγήινο. Έτσι λοιπόν ήταν μόνος. Πάντα πήγαινε στο σχολείο χωρίς αυτοπεποίθηση, με φόβο και ανασφάλεια.
Μία μέρα όταν οι γονείς του τού έκαναν για δώρο γενεθλίων ένα κυνηγόσκυλο, τον Τζακ, η ζωή του άλλαξε. Και οι δύο έγιναν αχώριστοι φίλοι. Πήγαιναν παντού μαζί και ο ένας είχε τον άλλο. Από τότε ο Σπύρος ήταν χαρούμενος και είχε όρεξη για όλα.
Όταν ήταν δεκατεσσάρων βραβεύτηκε ως ταλαντούχο παιδί. Όλοι οι συμμαθητές του άρχισαν να του μιλάνε και αυτός έγινε πιο κοινωνικός. Έτσι όλοι μπόρεσαν να δουν πόσο αξιοπρεπές παιδί ήταν.
Για αυτό το λόγο κανείς δεν πρέπει να κοιτάζει την εμφάνιση ενός ανθρώπου αλλά την ψυχή που έχει μέσα του.
ΕΡΜΙΟΝΗ ΛΟΥΡΔΑ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου