110 χρόνια από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη
Μάλιστα, «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα», ο Οδυσσέας Ελύτης κέρδισε το 1979, το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Σήμερα, τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή που μας χάρισε τόσο όμορφες εικόνες και τόση μεγάλη σοφία, μέσα σε 28 ποιητικές συλλογές και ποιήματα, παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Διαβάζοντας Ελύτη, βρίσκουμε και πάλι την τόλμη, τη δύναμη και το κουράγιο να συνεχίσουμε για ένα καλύτερο αύριο.
Αυτοί είναι 20 στίχοι του που δεν θα σταματήσουν ποτέ να μας εμπνέουν
«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε» – Θάνατος και Ανάστασις του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου
«Όταν ακούς «τάξη», ανθρώπινο κρέας μυρίζει» – Μαρία Νεφέλη
«Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη» – Μαρία Νεφέλη
«Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της» – Σηματολόγιον
«Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις» – Μικρός Ναυτίλος
«Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι» – Μικρός Ναυτίλος
«Η λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε» – Σηματολόγιον
«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη» – Ανοιχτά Χαρτιά
«Είναι διγαμία ν’ αγαπάς και να ονειρεύεσαι» – Σηματολόγιον
«Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς όπως ακριβώς φτιάχνει και το ψέμα» – Μαρία Νεφέλη
«Άλλα κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα’ χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο» – Άξιον Εστί
«Το παν είναι η ρότα σου κόντρα στην κοινωνία ετούτη» – Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας
«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας» – Άξιον Εστί
«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός» – Εκ του Πλησίον
«Κι έχε στο νου σου έχε στο νου πάντοτε μ’ ακούς; Το αχ που βγάνει ο σκοτωμός, το αχ που βγάν’ η αγάπη» – Το φωτόδεντρο και η Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά
«Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν δικαίωμα» – Ο μικρός Ναυτίλος
«Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του» – Σηματολόγιον
«Κάνε άλμα πιο γρήγορα από την φθορά» – Σηματολόγιον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου