Συγκινητική ιστορία

 Η μητέρα με το ένα μάτι

Η μητέρα μου είχε ένα μάτι. Όσο μεγάλωνα τη μισούσα γι ‘αυτό. Μισούσα το γεγονός ότι τραβούσε πάνω μου την προσοχή των παιδιών στο σχολείο. Μισούσα το ότι την κοιτούσαν τα άλλα παιδιά και γυρνούσαν το κεφάλι τους από την άλλη με αηδία. Η μητέρα μου έκανε δύο δουλειές για να φροντίσει την οικογένειά της, αλλά εγώ απλά ντρεπόμουν γι’ αυτήν και δεν ήθελα να μας βλέπουν μαζί.

Κάθε φορά που επισκεπτόταν το σχολείο, ήθελα απλά να εξαφανιστεί. Τα παιδιά γελούσαν μαζί μου και εκείνη ήταν η πηγή του «κακού» και τη μισούσα γι’ αυτό. Μια μέρα, σε μια έκρηξη οργής, της ξεστόμισα ακόμα πως ήθελα να πεθάνει… δεν σκέφτηκα στιγμή τα συναισθήματά της.

Τρίκαλα 1965,
φωτ. Τάκης Τλούπας

Κατά τη διάρκεια των επόμενων χρόνων, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να απομακρυνθώ από τη μητέρα μου. Διάβασα πολύ, σπούδασα και έπιασα μια δουλειά μακριά ώστε να μην είμαι αναγκασμένος να την βλέπω. Παντρεύτηκα και έκανα τη δική μου οικογένεια. Έριξα όλο μου το βάρος στη δουλειά, στην οικογένειά μου και πώς να τους προσφέρω τα απαραίτητα ώστε να ζήσουν μια άνετη και όμορφη ζωή. Δεν σκεφτόμουν καν τη μητέρα μου πλέον.

Μια μέρα, από το πουθενά, η μητέρα μου ήρθε να μας επισκεφτεί. Μόλις την είδαν τα παιδιά μου τρόμαξαν και άρχισαν να κλαίνε. Νευρίασα τόσο που έγινε αυτό και που ήρθε απρόσκλητη, που της φώναξα πολύ και της απαγόρευσα να πλησιάσει ξανά την οικογένειά μου. Η μητέρα μου, απλώς ζήτησε συγγνώμη και έφυγε χωρίς να πει τίποτα άλλο.

Μετά από λίγο καιρό, έλαβα μια πρόσκληση για μια συνάντηση των παλιών συμμαθητών από το σχολείο της πόλης μου. Δεν θα έχανα με τίποτα την ευκαιρία να δω ξανά τους παλιούς μου φίλους και να περπατήσω στη γειτονιά που μεγάλωσα. Μόλις έφτασα στο σπίτι μου, οι γείτονες μου είπαν πως η μητέρα μου είχε πεθάνει και πως μου άφησε ένα γράμμα.

Αγαπητό μου παιδί,

Θα ήθελα να ξεκινήσω αυτό το γράμμα ζητώντας σου συγγνώμη που ήρθα στο σπίτι σου απρόσκλητη και τρόμαξα τα πανέμορφα παιδιά σου. Θέλω επίσης να ζητήσω συγγνώμη που ήμουν η αιτία που ντρεπόσουν όσο μεγάλωνες.

Έμαθα πως μπορεί να έρθεις πάλι στην πόλη για το σχολικό reunion. Μπορεί να μην είμαι εδώ όταν θα έρθεις, γι΄αυτό θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ένα συμβάν που σου συνέβη όταν ήσουν μικρός. Βλέπεις, όταν ήσουν μικρός είχες ένα ατύχημα και έχασες το ένα σου μάτι. Ήμουν συντετριμμένη και πονούσα πολύ. Δεν μπορούσα να φανταστώ πως το πολυαγαπημένο μου παιδί θα μεγάλωνε με ένα μάτι. Ήθελα να δεις τον πανέμορφο αυτό κόσμο σε όλη του τη δόξα! Έτσι, σου έδωσα το μάτι μου.

Παιδί μου, πάντα σε αγαπούσα και θα σε αγαπώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Δεν μετάνιωσα στιγμή για την επιλογή μου και που μπόρεσα να σου δώσω την ικανότητα να δημιουργήσεις και να ζήσεις μια όμορφη και ολοκληρωμένη ζωή.

Η μητέρα σου!

ΠΗΓΗ: https://enallaktikidrasi.com/