ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΟΜΩΣ ΞΕΝΟΙ…
Τόσο μακριά όμως ξένοι
Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει βιαστικά
Πρόσωπα κρύα βλέμματα ξένα
Δρόμοι γεμάτοι σκιές και βήματα
Φωνές που σβήνουν σαν άνεμος βραδινός
Όνειρα πνιγμένα σε θόρυβο πλήθους
Ελπίδες χλωμές σαν φως θαμπές
Μιλούν οι σιωπές πιο δυνατά
Μα ποιος ακούει ποιος καταλαβαίνει;
Σαν κύματα που χάνονται στην άμμο
Τόσο κοντά όμως ξένοι
Κοιτώ τα αστέρια με μάτια θολά
Σε μια νύχτα που μοιάζει άγνωστη καινούργια
Οι καρδιές μας χτυπούν άλλους ρυθμούς
Μια μελωδία που δεν ακούγεται πια
Όχι τόσο μακριά κι όμως ξένοι…
Πατήστε ΕΔΩ για να απολαύσετε το ποίημα μελοποιημένο
ΣΣ. Στη διάρκεια του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας, της καθηγήτριας Ευτυχίας Αποστολάκη και στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής, ζητήθηκε από τους μαθητές του Β2, του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, να γράψουν ένα ποίημα με τίτλο «Τόσο κοντά κι όμως ξένοι».
Οι άπειροι αλλά επίμονοι μαθητές ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και έκαναν την πρώτη τους ίσως απόπειρα να αποτυπώσουν τον προβληματισμό τους σε ποιητική μορφή. Τα πρωτόλεια τους αποτελούν ένδειξη ενδιαφέροντος για νέο εκφραστικό τρόπο και πειραματισμό πάνω στις δυνατότητες τους, που σίγουρα είναι πολλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου