Ιάκωβος Αρμενάκης

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Σε μια καρέκλα κάθομαι
μες τη μεγάλη τάξη
και στον ορίζοντα χάνομαι
σαν να τα έχω χάσει


Απ’ την Αγγλία φαντάζομαι
Να πηγαίνω στην Αμερική
Και στην Ασία πετάγομαι
Και ύστερα στην Αφρική

Γυρνώ πίσω στην τάξη
Που η δασκάλα μας φωνάζει
Ύστερα επικρατεί η τάξη
Και η Κυρία ησυχάζει

Κάνουμε Οδύσσεια του Ομήρου
Και με τη νοητή μου μηχανή του χρόνου
Πάω πίσω στην εποχή του Ομήρου
Αλλά με ξυπνάνε στη τάξη του σχολικού χώρου

Το κουδούνι πια χτυπά
Το διάλειμμα αρχίζει
Συναντιέμαι με παιδιά
Και ονειρεύομαι ότι χιονίζει

Πίσω όμως στην τάξη
Περνώ πάλι τα ίδια
Στη φαντασία μου πρόγραμμα
Στην παραλία να ψάξω μύδια

Με μια βαρκούλα μόνο
Εξοπλισμό φορτώνω μόνος μου
Τον φορώ και τρέχω στο Νότο
Και βουτώ σαν το νερό να ‘ναι προσωπικός χώρος μου

Η φαντασίωση αλλάζει
Ως εξερευνητής περπατώ
Χαμένος μες τα δάση
Και από άλλους μακάρι να βρεθώ

Τώρα έχουμε γεωγραφία
Ευκαιρία για ένα ταξίδι
Ξεκινάω με την μία
Ακολουθούμενος από ένα φίδι

Πάω στους Δελφούς,
Στο Λονδίνο και την Ιαπωνία,
Στην Αμαλιάδα με τους ξαδέλφους μου τους πολλούς
Και πίσω στην Αθήνα που έχω πιάσει με πολλούς φιλία

Η μέρα περνά
Και περιμένω το σχόλασμα
Κάνουμε Μαθηματικά
Ξεκινώντας με ένα κλάσμα

Τελευταίο είναι το διάλειμμα!
Τελειώνει η ημέρα 
και με μικρούλι δίλημμα
σκέφτομαι τη μέρα

Οικιακή Οικονομία
Τώρα ξεκινά
Και φωνάζω με την μία
«Ας τελειώνουμε! Άμα πια!»

Για την διατροφή μιλάμε
Και αρχίζω να πεινάω
Χτυπά κουδούνι και σχολάμε
Φεύγω και πάω να φάω

Τρώω και πάω να διαβάσω
Και θέλω να τελειώσω
Τα βιβλία μες την τσάντα να χώσω
Και να πάω να χαλαρώσω

ΣΣ Το ποίημα αυτό δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ΄ τάξης, της καθηγήτριας Αικατερίνης Αθανασίου και για την δημοσίευση, ο Ιάκωβος Αρμενάκης δημιούργησε και τα σκίτσα που συνοδεύουν το ποίημά του.