ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ
Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη…
Δως της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινήσει!
Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα απόμακρο χωριό, ζούσε ένας βασιλιάς ο οποίος και το κυβερνούσε. Ήταν πολύ υπερήφανος εξαιτίας του πλούτου που διέθετε. Παρ’ όλα αυτά η υπερηφάνεια του αυτή τον οδηγούσε στην αυταρχικότητα και τον εγωισμό.
Τα ήθελε όλα δικά του με αποτέλεσμα να υποχρεώνει τους υπηκόους του να του δίνουν ένα μέρος της περιουσίας τους σε αυτόν. Αυτή η κατάσταση όμως δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Κι αυτό, γιατί πολλοί αθώοι άνθρωποι είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφού δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν.
Τον βασιλιά βέβαια, όλα αυτά τα βάσανα του λαού του δεν τον απασχολούσαν καθόλου. Συνέχιζε λοιπόν να παίρνει την περιουσία τους και να τους οδηγεί στην εξαθλίωση.
Μια μέρα περνούσε από το χωριό ένας γέροντας. Όταν ο βασιλιάς πληροφορήθηκε για την παρουσία του, απαίτησε να τον γνωρίσει, ώστε να μάθει από πού έρχεται. Ο γέροντας καθώς περπατούσε στους δρόμους του χωριού, είδε την απαίσια κατάσταση, στην οποία βρισκόταν ο λαός και αποφάσισε να μιλήσει γι’ αυτό το θέμα στο βασιλιά. Όταν συναντήθηκαν, ο γέροντας είπε στον βασιλιά πως ήταν ένας βοσκός που είχε χάσει το κοπάδι του. Του είπε επίσης ότι, βλέποντας το χωριό από μακριά, σκέφτηκε πόσο ωραία θα ήταν να περνούσε εκεί τη νύχτα του.
Το επόμενο και τελευταίο πράγμα που είπε ο γέροντας ήταν: «Βασιλιά μου, εγώ έχασα το κοπάδι μου, μην κάνεις και εσύ το ίδιο λάθος. Να το αγαπάς και να το φροντίζεις. Μην το καταστρέφεις». Αφού είπε αυτά τα λόγια, ο γέροντας αποχώρησε από το παλάτι αλλά και από το χωριό, συνεχίζοντας το ταξίδι του στη ζωή, αναζητώντας με πείσμα το χαμένο του κοπάδι…
Δεν χρειάστηκε πολύ ώρα και ο βασιλιάς κατάλαβε το νόημα των λόγων του γέροντα . Αφού το συλλογίστηκε μόνος του όλο το βράδυ, την επόμενη μέρα το πρωί, έβγαλε μία ανακοίνωση, μέσω της οποίας καλούσε το λαό στην κεντρική πλατεία του χωριού. Όταν συγκεντρώθηκε ο κόσμος ο βασιλιάς έκανε την ανακοίνωσή του. Αρχικά, ζήτησε συγνώμη για τον κακό του τρόπο και στην συνέχεια τους υποσχέθηκε την επιστροφή των χρημάτων τους αλλά και πολύ καλύτερες μέρες! Ο λαός ευχαριστημένος, τον συγχώρεσε και επέστρεψε τραγουδώντας στις δουλειές του!
Τώρα λοιπόν αυτό το παραμύθι έφτασε στο τέλος του! Είχε ένα αίσιο τέλος για όλα τα πρόσωπα. Όπως η ιστορία που διαβάσατε, έτσι και η ζωή, είναι ένα παραμύθι, το οποίο είναι στο χέρι μας να το γράψουμε και να του δώσουμε μία χαρούμενη κατάληξη, τόσο για εμάς όσο και όσους βρίσκονται γύρω μας!!!
ΚΑΤΙΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου