«Είμαστε όλοι Έλληνες»

Ευρώπη χωρίς Ελλάδα ίσον βαρβαρότητα...

της Μαρίας Ρώτα*

Είναι λόγια σπουδαίων ανθρώπων που θαύμασαν και αγάπησαν τη χώρα του φωτός, του πνεύματος και του πολιτισμού!

Είναι μεγάλος Άγγλος λυρικός ποιητής, ο Πέρσυ Σέλεϋ έγραψε τον 19ο αιώνα: “Είμαστε όλοι Έλληνες... καταγόμαστε από τους Έλληνες πολιτιστικά. Οι νόμοι μας, οι επιστήμες μας και οι τέχνες μας έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα. Είναι τέκνα φωτεινά της ένδοξης Ελλάδος”

Όταν οι Άγγλοι γιόρτασαν τα 200 χρόνια από τη γέννηση του (1792), ο Αντρέ Μορονά αναφέρθηκε στον Σέλεϋ με ιδιαίτερο θαυμασμό, γράφοντας ότι ήταν μια “.....σπουδαία αγγελική και δαιμονική μορφή.... Πρόσφερε πολλά με τα γραπτά του κείμενα. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε με την Ελλάδα και τον σπουδαίο πολιτισμό της που προσέφερε στον κόσμο. Είχε τέτοιο πάθος με κάθε τι ελληνικό ώστε βάφτισες την κόρη του * Ιάνθη! Και πάντοτε έγραφε και έλεγε: Είμαστε όλοι Έλληνες...”

Ενάμιση αιώνα αργότερα ο Χόρχε Μπόρχες (Νορβηγός εξερευνητής), είχε επαναλάβει τη φράση του Σέλεϋ συμπληρωματικά: “Είμαστε όλοι Έλληνες...εν εξορία”

Υποβάθμιση ανθρώπινων αξιών;

Αξίες της ζωής όπως: Αξιοπρέπεια, Σεμνότητα, Εμπιστοσύνη, Δημιουργία, Ατομική ευθύνη, Ειλικρίνεια, Ηθική, Γνώση, Πίστη κ.α. έχουν απαξιωθεί. Βέβαια αυτό το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Παρατηρείται, κατά καιρούς σε όλους τους λαούς και τους πλέον πολιτισμένους.

Νομίζω (αν σκέπτομαι και γράφω σωστά) ότι δυστυχώς στη χώρα μας υποβαθμίσαμε κάθε ιερό και όσιο. Μεγαλώνουμε τη νεολαία μας χωρίς αρχές, (θυμηθείτε πόσες αίθουσες πανεπιστημίων καταστράφηκαν και ιδανικά με αποτέλεσμα να τη σπρώχνουμε στην τεμπελιά, στο βόλεμα, στον ωχαδερφισμό. Βέβαια η ανεργία, λόγω της κρίσης, επιδεινώνει την κατάσταση και αναγκάζει όσους θέλουν να μορφωθούν και να εργαστούν να ξενιτεύονται προς αναζήτηση καλύτερης τύχης σε άλλες χώρες. Και...νομίζω ότι έτσι χάνομε τα καλύτερα μυαλά. Μήπως πρέπει να φροντίζουμε να αξιοποιούμε τα προτερήματα και να βραβεύουμε τους άξιους τους δημιουργούς, αυτούς που θέλουν να πετύχουν στη ζωή καταβάλλοντας προσπάθεια; Τον τελευταίο καιρό, καθόμαστε πάνω στα ελαττώματά μας και... μήπως κομπάζουμε κιόλας γι΄αυτά; μήπως κινδυνεύουμε να χάσουμε την ταυτότητά μας και την αυτογνωσία μας;

Έγραψε σε Αθηναϊκή εφημερίδα η δημοσιογράφος κ. Ελένη Μιχαλοπούλου.

“Ένας επιθεωρητής πηγαίνει στο σχολείο, μπαίνει στην τάξη και ρωτάει τα παιδιά: - Ποιος έκλεψε τα μήλα των Εσπερίδων;

-'Όχι εμείς απαντούν τα παιδιά. Τότε ο δάσκαλος των παιδιών λέει: - Κύριε επιθεωρητή δεν γίνονται τέτοια πράγματα στο σχολείο μας.

Απογοητευμένος ο επιθεωρητής φεύγει και στέλνει γράμμα στον Υπουργό Παιδείας και γράφει: “...επισκέφθηκα το καλλίτερο σχολείο της χώρας και στην ερώτησή μου: - ποιος έκλεψε τα μήλα των *Εσπερίδων, δεν ήξερε κανένα παιδί να μου απαντήσει και... το χειρότερο, δεν ήξερε ούτε ο δάσκαλός τους. Και ο.... υπουργός του απαντά: “Κύριε επιθεωρητή εσείς να κοιτάζετε τη δουλειά σας. Αυτή είναι υπόθεση της αστυνομίας”!!! (όχι σχόλιο).

Μήπως να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε ξανά την “ελληνική παιδεία” ώστε να διατηρήσουμε την ψυχική και πνευματική ακεραιότητα της νεολαίας μας ώστε να αποφύγουν τα μηνύματα της φθοράς;

Είναι τόσοι πολλοί οι σπουδαίοι επιστήμονες, καλλιτέχνες κ.α που έχουν θαυμάσει και αγαπήσει την Ελλάδα και την ιστορία της από την αρχαιότητα μέχρι.....ποια εποχή; Ας το κρίνουμε εμείς οι Έλληνες.

Πως είχαν εκφραστεί για την πατρίδα μας στο παρελθόν προσωπικότητες του κόσμου.

Βολτέρος: “Στην Ελλάδα οφείλουμε τα φώτα και το σύνολο των αρετών μας” 18ος αι.

Γκαίτε: “Ότι είναι η καρδιά και ο νους για το σώμα, είναι η Ελλάδα για την αρχαιότητα” (18ος αι)

Έγκελς: Γερμανός Φιλόσοφος. “Οι αρχαίοι Έλληνες είναι ένας λαός που τα πολύπλευρα χαρίσματά του και η δραστηριότητά του, του εξασφάλισαν μια τέτοια θέση στην ιστορία της εξέλιξης της ανθρωπότητας, ώστε κανένας άλλος λαός να μην μπορεί να τα διεκδικήσει” (18ος αι)

Ζακλίν ντε Ρομιγί: 'Ήταν καθηγήτρια των Αρχαίων Ελληνικών στη Σορβόνη και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας στο Παρίσι. Λάτρεψε την Ελλάδα και ερχόταν συχνά όσο ήταν στη ζωή. Είχε αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα στη χώρα μας και έλεγε: “Τα αρχαία ελληνικά είναι η κοινή ρίζα της κουλτούρας όλων των Ευρωπαίων...” Λάτρεψε τη γλώσσα μας και την αποκαλούσε “διάφανη”. Είχε τιμηθεί για τη μοναδική προσφορά της στην Ελλάδα. Έφυγε από τη ζωή με μια ευχή: “....προσπαθήστε Έλληνες να μην γίνει το μεγάλο λάθος να σταματήσει η διδαχή των αρχαίων Ελληνικών. Πρώτα γιατί είναι χρήσιμα σε όλους, αλλά είναι ένας τίτλος αναγνώρισης που προσκαλεί τον σεβασμό των άλλων λαών”!

Ρικάρντο Μούτι: Ο φιλέλληνας Ιταλός αρχιμουσικός, διάσημος σ' όλο τον κόσμο, θαυμάζοντας τον πολιτισμό της χώρας μας είπε: “Η Ελλάδα είναι η μητέρα της Ευρώπης. Δεν μπορώ να διανοηθώ τη Γηραιά Ήπειρο χωρίς αυτήν. Ευρώπη χωρίς Ελλάδα, ίσον βαρβαρότητα...”

Τζον Λεχλάϊτερ: Πρόεδρος από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες στον κόσμο και λάτρης της κλασσικής Ελλάδας. “Συνήθως επισκέπτομαι τις εταιρίες μας ανά τον κόσμο. Θέλησα να έρθω στην Ελλάδα για να δω τον Παρθενώνα! Είναι η κορυφαία δημιουργία του ανθρώπινου πνεύματος. Επάνω στον Παρθενώνα οι Έλληνες απέδωσαν τους μαθηματικούς τύπους της ομορφιάς και της φιλοσοφίας. Η μελέτη των Αρχαίων Ελλήνων σε μαθαίνει εκτός των άλλων, πως να προχωράς μπροστά, πως να καινοτομείς στη σκέψη και στην πράξη”

Υ.Γ. 1: Ιάνθη: η κόρη του Σέλεϋ. Ιάνθη (Ιάνειρα) Νηρηϊδα, Ωκεανίδα (κατά τον Ησίοδο) ηρωϊδα της Κρήτης

2. Εσπερίδες: Τα χρυσά νέφη της δύσης. Πατέρας τους ο Έσπερος, το εσπερινό άστρο που παρουσιάζεται την ώρα που δύει ο ήλιος. Οι Εσπερίδες είχαν λαμπρούς κήπους, που τα δέντρα τους ήταν φορτωμένα με χρυσά μήλα. Τη φύλαξη των μήλων είχε αναλάβει ο δράκων Λάδωνας. Ο Ηρακλής είχε υποσχεθεί στον Ευρυσθέα, βασιλιά των Μυκηνών, ότι θα του πρόσφερε τα μήλα των Εσπερίδων. Μπήκε στον κήπο τους, φόνευσε τον Λάδωνα, “έκλεψε” τα χρυσά μήλα και τα παρέδωσε στον Ευρυσθέα. Είναι πολύ μεγάλη “ιστορία” της Μυθολογίας...

…………………………………………………….

* Η Μαρία Ρώτα είναι αρχαιολόγος και τακτική συνεργάτης της καθημερινής εφημερίδας των Κυκλάδων ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ που τυπώνεται στην Ερμούπολη της Σύρου, στην οποία δημοσιεύθηκε, στο φύλλο της 2ας  Αυγούστου 2018, το ενδιαφέρον άρθρο της, που αναδημοσιεύουμε.