ΟΙ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Εκείνη η θάλασσα δεν ήταν σαν τις άλλες. Αυτή η θάλασσα άλλαζε διαρκώς διαθέσεις. Την μια στιγμή ήταν ήρεμη και γαλήνια και την άλλη από το πουθενά ορθώνονταν πελώρια κύματα και αμέσως αγρίευε. Όταν αγρίευε ακουγόταν το γοερό κλάμα ενός άντρα.
Είχε βυθίσει πάρα πολλά καράβια και για αυτό οι ψαράδες και οι καπετάνιοι την απέφευγαν. Ένας τολμηρός θαλασσοπόρος όμως αποφάσισε να διασχίσει τη θάλασσα και να μάθει τι την έκανε να αλλάζει τόσο γρήγορα και ξαφνικά διαθέσεις.
Ξεκίνησε μια μέρα με το καράβι του και έφτασε πλέοντας στο μέσο της. Μέχρι τότε η θάλασσα ήταν γαλήνια. Ξαφνικά όμως εμφανίστηκαν από το πουθενά γιγάντια κύματα και η θάλασσα αγρίεψε. Την ίδια στιγμή ακούστηκε σπαρακτικός θρήνος ενός άντρα. Ο θαλασσοπόρος κοίταξε γύρω. Δεν είδε κανέναν. Αποφάσισε τότε να βουτήξει.
Στην αρχή τα νερά ήταν θολά. Κατάφερα να διακρίνει όμως μια σπηλιά στον πάτο της. Όσο πλησίαζε το κλάμα γινόταν πιο δυνατό. Μπήκε στη σπηλιά και τι να δει. ήταν ένας αλυσοδεμένος άντρας που έκλεγε. Τον ρώτησε πως βρέθηκε εκεί. Αυτός του διηγήθηκε την ιστορία του. Του είπε ότι ήταν από μια πλούσια οικογένεια ευγενών. Ανέφερε επίσης ότι η μητέρα του πέθανε όταν ήταν μικρός και ότι ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Όταν μεγάλωσε, η μητριά του τού αποκάλυψε ότι ήταν πρίγκιπας και ότι σύντομα θα γινόταν βασιλιάς. Του αποκάλυψε ακόμα ότι είναι κακιά μάγισσα και πως την έστειλαν να τον εξοντώσει, για να μην γίνει ποτέ βασιλιάς. Επειδή δεν ήθελε να τον σκοτώσει, τον έδεσε σε αυτήν τη σπηλιά στον πάτο της θάλασσας. Αμέσως ο θαλασσοπόρος τον έλυσε. Πήγαν μαζί στο καράβι και επέστρεψαν στην πόλη.
Όταν έφτασαν κατευθύνθηκαν προς το παλάτι και ο πρίγκιπας ζήτησε τη θέση που δικαιωματικά του ανήκε. Τελικά ο πρίγκιπας έγινε βασιλιάς και η θάλασσα έμεινε γαλήνια και ήρεμη για πάντα.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΠΑΠΑΔΕΛΗΣ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου