Αλήθεια, ανθρωπιά και πνεύμα

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Του Δρα Ηλία Φιλιππίδη*

Η ζωή αποτελείται από τέσσερις σχετικότητες και μία απολυτότητα.

Οι σχετικότητες είναι τέσσερις:

• οι επιστημονικές αλήθειες και ιδιαίτερα οι θεωρίες των οικονομολόγων, είτε με γένια είτε χωρίς γένια,
•  το χρήμα,
• οι εξουσίες και τα πολιτικά δόγματα και κόμματα και
• οι άνθρωποι, που ταυτίζονται με τις παραπάνω σχετικότητες.

Ο άνθρωπος δεν αποτελεί μία δεδομένη οντότητα. Η ανθρωπιά είναι αυτή που κάνει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, όταν συμπεριφέρεται ως άνθρωπος. Ο αρχαίος Αθηναίος θεατρικός συγγραφέας Μένανδρος το είπε πολύ ωραία: « Ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος η ». Δηλ. πόσο χαριτωμένο πλάσμα είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος.

Η ανθρωπιά είναι μία απόλυτη έννοια αλλά δεν είναι μία επίπεδη έννοια. Αποτελεί το πρώτο σκαλοπάτι μιας ποιοτικής κλίμακας, που οδηγεί προς τα επάνω. Τα άλλα δύο είναι η ευδοκία και η πνευματικότητα. Ευδοκία σημαίνει καλή διάθεση προς τους άλλους ανθρώπους, σημαίνει προθυμία να τους ακούσουμε. Η ευδοκία είναι η πρώτη προϋπόθεση του διαλόγου και της ειρήνης, τόσο της κοινωνικής όσο και της παγκόσμιας. Η ευδοκία καταγράφηκε στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού ως αγγελικό μήνυμα «….εν ανθρώποις ευδοκία », διότι ανοίγει τον δρόμο, που οδηγεί σε ένα « όμορφο κόσμο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο », όπως τον είδε ο Διονύσιος Σολωμός στα μάτια μιας παιδούλας.

Το πνεύμα αποτελεί την ανώτερη βαθμίδα εξανθρωπισμού του ανθρώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας. Η πνευματικότητα είναι ο έρωτας προς την ποιότητα, την αξιοσύνη, την αξιοκρατία, την δημιουργικότητα. Είναι η ανάδειξη των προτύπων. Η πνευματικότητα, ως σταθερή πορεία προς το πνεύμα, προϋποθέτει την υπέρβαση του εγωκεντρισμού, της ιδιοτέλειας και της αποτελματώσεως μέσα στην μετριότητα.

 Αυτά, που γράφουμε εδώ, δεν είναι φιλολογία και ωραίες ιδέες. Είναι τα μαθηματικά της ατομικής και της συλλογικής μας ζωής. Η αποτυχία μας ως κράτος, ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνία, οφείλεται, στο ότι αντικαταστήσαμε την δημοκρατία με την κομματοκρατία, την ευφυΐα με την κουτοπονηρία, το ελληνικό δαιμόνιο με την απάτη, την δημιουργικότητα με το βόλεμα και τις αξίες με τις ευκαιρίες.

 Ακόμη δεν ξέρουμε, πως θα τελειώσει αυτή η ιστορία με την κρίση και τι θα έχει απομείνει σε μας και στην πατρίδα μας, διότι αυτό που ζούμε, είναι μία γενική παρακμή, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Όμως δεν θα πρέπει να περιμένουμε, να δούμε το τέλος του έργου, για να σκεφθούμε, τι θα κάνουμε. Θα πρέπει να τινάξουμε από πάνω μας, όσα στρώματα απανθρωπιάς έχουν μπαζώσει την ψυχή μας, να προτάξουμε την συλλογικότητα, ως βασική διάσταση της συνειδήσεώς μας και να δραστηριοποιηθούμε σε πατριωτικές, δημοκρατικές, πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες στην Τοπική μας κοινωνία.
 Το πνεύμα αποτελεί μία πανίσχυρη πυρηνική δύναμη για τον άνθρωπο. Το πνεύμα θα μας οδηγήσει στην απελευθέρωση και στην αναγέννηση του Ελληνισμού.

.............................

* Ο Ηλίας Φιλιππίδης έχει διατελέσει πανεπιστημιακός καθηγητής κοινωνιολογίας. Διδάκτωρ κοινωνικών και οικονομικών επιστημών Πανεπιστημίου Βόνης. Νομικός. Τ. μέλος Προεδρείου Διεθνούς Επιστημονικής Ενώσεως Παγκοσμίου Οικονομίας και Παγκοσμίου Πολιτικής (IWVWW) του Βερολίνου.