Ποιήματα

Για τους αοιδούς και τους ραψωδούς της οδύσσειας

Στην Ομηρική κοινωνία κάθε παλάτι είχε τον αοιδό του. Ε! και εμείς στο 3ο Γυμνάσιο Γλυφάδας… έχουμε τους δικούς μας!

Ένα συμπόσιο τρανό
θέλει πάντα αοιδό.
Με τη φόρμιγγα εμπρός του
να ταξιδεύει ο σκοπός του.
Για χρόνια άλλα μακρινά
υμνώντας έπη τρομερά
και τιμώντας τους προγόνους
μαγεύει όλους τους ανθρώπους.

(Παναγιώτης Μαραγκός)

Είμαι ένας ραψωδός
και κρατώ ραβδί μαγικό
με εξουσία δοσμένη απ’ τον Ολύμπιο θεό.
Πηγαίνω σε μέρη μακρινά
και απαγγέλνω έπη ξακουστά.
Ταξιδεύω εδώ κι εκεί
όπου γίνεται μεγάλη γιορτή.
Μου αρέσει να παίρνω μέρος σε αγώνες ραψωδικούς
και να διασκεδάζω ανθρώπους πολλούς.

(Τζωρτζίνα Γαβαλά)

Είμαι αοιδός
και όχι ραψωδός.
Μου αρέσει να αυτοσχεδιάζω
και να λέω «εμπρός»!
Θέλω επίσης να είμαι καλά 
και να εμπνέομαι από τη Μούσα καθημερινά.

(Μιχάλης Βλάχος)

Οι ραψωδοί δεν τραγουδούν, όπως οι αοιδοί.
Είναι επάγγελμα ιδανικό δοσμένο από τον θεό.

Συμμετέχουν συνεχώς σε αγώνες ραψωδών
κατά την διάρκεια μεγάλων εορτών.

(Αντώνης Μιχαλόπουλος)

Ποίημα για τον Οδυσσέα

Γενναίος, δυνατός
σ’ όλο τον κόσμο γνωστός.
Πλάσματα γνώρισε πολλά
Ανθρώπινα, φανταστικά.

Στους θεούς αγαπητός
στον Ποσειδώνα μισητός.
Παρά τις δυσκολίες που περνά
βοηθό έχει την Αθηνά

Την Ιθάκη ψάχνει να βρει
γιατί την οικογένειά του νοσταλγεί.
Ένας μόνο είναι αυτός
ο Οδυσσέας ο ξακουστός!

(Φάνης Μανιαδής) 


ΣΣ. Τα ποιήματα είναι εργασίες των μαθητών στο μάθημα, από την εισαγωγή της Οδύσσειας, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη