ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΤΕ
Τα σπίτια μας αφήσαμε
Και νιώθουμε ξένοι
Σε πολυκατοικίες μετακομίσαμε
Τα νέα σπίτια είναι μικρά
Και όχι τόσο βολικά
Μόνο στα σπίτια στην εξοχή
Σου ανοίγει η ψυχή
Τους γείτονες σου πλέον
Λίγο τους γνωρίζεις
Και ούτε "καλημέρα" δεν σου
Λένε αν τους συναντήσεις
Μα ποια τόσο κοντά
Που μένετε
Ξένοι δεν πρέπει
Να παραμένετε!
Πατήστε ΕΔΩ για να απολαύσετε το ποίημα μελοποιημένο.
ΣΣ. Στη διάρκεια του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας της καθηγήτριας Ευτυχίας Αποστολάκη και στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής, ζητήθηκε από τους μαθητές του Β2, του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, να γράψουν ένα ποίημα με τίτλο «Τόσο κοντά κι όμως ξένοι».
Οι άπειροι αλλά επίμονοι μαθητές ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και έκαναν την πρώτη τους ίσως απόπειρα να αποτυπώσουν τον προβληματισμό τους σε ποιητική μορφή. Τα πρωτόλεια τους αποτελούν ένδειξη ενδιαφέροντος για νέο εκφραστικό τρόπο και πειραματισμό πάνω στις δυνατότητες τους, που σίγουρα είναι πολλές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου