ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ

Ολοκληρώνοντας την εκπαιδευτική σταδιοδρομία του ο διευθυντής και καθηγητής Αλέξης Καπόπουλος αποχαιρέτησε τους συναδέλφους του εκπαιδευτικούς, του γονείς και τους μαθητές του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας. 

Στους μαθητές της Γ' τάξης ο λόγος του,  που τους κατευόδωσε για την μετάβασή τους στο λύκειο ήταν ιδιαίτερα συναισθηματικός. Είναι η σχέση με τους μαθητές αυτούς που συνδέθηκε με τα χρόνια της θητεία του και τα χρόνια φοίτησής τους αντίστοιχα στο σχολείο.

Το κείμενο της ομιλίας του παιδαγωγού Αλέξη Καπόπουλου παρουσιάζεται γιατί έχει ενδιαφέρον.

Αγαπητοί μαθητές,

 Η σημερινή μέρα της αποφοίτησής σας από το Γυμνάσιο επισφραγίζει την πορεία της τρίχρονης ζωής στο σχολείο μας και καθορίζει την αρχή της νέας Λυκειακής σας ζωής.

Σκέψεις και συναισθήματα αλλά και προβληματισμοί και ερωτηματικά πλημμυρίζουν το νου και την ψυχή, τόσο τη δική σας, όσο και των καθηγητών και των γονιών σας.

Κάποια από αυτά θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας, και ο ρόλος μου ως Διευθυντής αυτού του σχολείου το καλεί.

Παιδιά,

Με την είσοδό σας στο Λύκειο, ξεκινά μια από τις πιο καθοριστικές περιόδους της ζωής σας. Είναι ένα κρίσιμο χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου θα κληθείτε να επιλέξετε το δρόμο των σπουδών σας, δρόμο που ίσως αργότερα καθορίσει την επαγγελματική σας πορεία, και όχι μόνο, αλλά και αυτήν την ίδια τη ζωή σας.

Και πως θα γίνουν όλα αυτά τα σοβαρά πράγματα, θα μπορούσε να ρωτήσει ο καθένας από σας, όταν το διαμορφωμένο ήδη από μας, του μεγάλους, σκηνικό δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Είναι γεγονός πως εμείς οι μεγαλύτεροι δεν τα καταφέραμε και τόσο καλά και ίσως οφείλουμε να μιλάμε λιγότερο και να πράττουμε περισσότερα.

Είναι δική μας ευθύνη που επιτρέψαμε με την συμπεριφορά μας να αλωθούν μια σειρά από αρχές, αξίες και ιδανικά που η προηγούμενη γενιά κατάφερε με θυσίες και κόστος σε ανθρώπινες ζωές να μας κληροδοτήσει.

Είναι δική μας ευθύνη που επιτρέψαμε στο ατομικό συμφέρον να υπερισχύσει έναντι του κοινού καλού και συμφέροντος του συνόλου.

Και τώρα ολόκληρη η ελληνική κοινωνία δρέπει τους καρπούς αυτής της αδιαφορίας και της ανεκτικότητας μας, που ενώ στην ουσία είναι βαθιά κρίση αξιών και αρχών, εκλαμβάνεται στην τελική της μορφή ως οικονομική κρίση, ευτυχώς μόνο για όσους αρκούνται σε κοντόφθαλμη θέαση των πραγμάτων.

Και είναι αναντίρρητα δική μας ευθύνη το ότι σήμερα σας παραδίνουμε ένα ομιχλώδες τοπίο και ένα αβέβαιο μέλλον και σας καλούμε να στήσετε την δική σας παράσταση πάνω σε ένα σχεδόν κατεστραμμένο σκηνικό.

Όμως αναμφίβολα η δύναμη της νιότης υπήρξε στη διάρκεια των αιώνων δύναμη ελπίδας και παράγοντας προοδευτικής και πρωτοπόρας δημιουργίας. και σεις κρατάτε στα χέρια σας αυτήν την αόρατη δύναμη. Δώστε λοιπόν στον πίνακα της ζωής σας τα χρώματα που εσείς θέλετε να έχει.

Αλλάξτε ριζικά και ξαναστήστε από την αρχή το σκηνικό της δικής σας παράστασης. Ξεπεράστε μας και προχωρήστε μπροστά χωρίς φόβο και απαισιοδοξία.

Και μεις , οι μεγάλοι, ας είμαστε στην άκρη σιωπηλοί θεατές. Και να ξέρετε πως:

"Η πιο υψηλή πράξη είναι να επιδιώκεις μιαν άλλη"