Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
Συχνά, και παρά τις δομικές αλλαγές που παρατηρούνται στη λειτουργία της σύγχρονης οικογένειας και στη γονεϊκή σχέση, ο ρόλος του πατέρα επισκιάζεται από το ρόλο της μητέρας. Δεν είναι λίγες οι επιστημονικές, ερευνητικές, ποιητικές, θεατρικές, καλλιτεχνικές και αναφορές μέσων ενημέρωσης που εξυμνούν τη μητρότητα και τη συμβολή της στην ομαλή ανάπτυξη των παιδιών παραγκωνίζοντας την πατρική παρουσία.
Ο χρόνος ενασχόλησης και διαθεσιμότητας των πατέρων με τα παιδιά τους έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εντούτοις όμως παρατηρείται μια ασυγχρονία στις πεποιθήσεις απέναντι στον πατρικό ρόλο και στην πραγματική συμπεριφορά των ανδρών στον καθημερινό βίο.
Ο πατρικός ρόλος έχει διαφοροποιηθεί αρκετά και δε συνδέεται μόνο με το βιοποριστικό κομμάτι και την εξασφάλιση των βασικών αγαθών για την οικογένεια. Ο πατέρας διεκδικεί ολοένα και περισσότερο χώρο στη ζωή του παιδιού, αναλαμβάνει περισσότερες αρμοδιότητες γονικής φροντίδας και η μητέρα παραχωρεί στον πατέρα ολοένα και περισσότερο «έδαφος», προκειμένου να αποφορτιστεί από τις πολλαπλές απαιτήσεις της καθημερινότητάς της και του πολυδιάστατου ρόλου της.
Από τη στιγμή της σύλληψης υπάρχει ο πατέρας και η μητέρα, αλλά από την έλευση του παιδιού στον κόσμο σηματοδοτείται η ενεργός εμπλοκή των γονέων στην ανάπτυξη και στη ζωή του παιδιού. Ο πατέρας καλείται να συμμετάσχει πιο ενεργά στο "μεγάλωμα" του παιδιού του, στην καθημερινή του φροντίδα και στη διαμόρφωση σχέσης μαζί του. Καθοριστικός παράγοντας σε αυτή την αλληλεπίδραση παίζει η επιθυμία και τα κίνητρά του, η διαθεσιμότητά του, η εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στις δεξιότητές του, η απουσία φόβου και ανασφάλειας σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να ανταποκριθεί σωστά στις ανάγκες και στη φροντίδα του παιδιού, οι συνθήκες εργασίας του και φυσικά καθοριστική είναι η επιτρεπτικότητα και η ενθάρρυνση της μητέρας απέναντι στη συμμετοχή του και το ρόλο του.
Ο πατέρας μέσα από την τριαδική σχέση (μητέρα- παιδί- πατέρα) βοηθά στο να μπορέσει το παιδί να «αποκοπεί» από την μητέρα, καλλιεργεί ένα κλίμα ασφάλειας και προστασίας δεδομένου ότι ταυτίζεται με ένα σύμβολο δύναμης, συμβάλλει στην ομαλή κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και στην υγιή ψυχική του οργάνωση σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο, επιλύει το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα και αποτελεί πρότυπο τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια μέσα από διαφορετικές υγιείς διαδικασίες κάθε φορά. Για τα αγόρια συμβάλλει στη διαμόρφωση θετικής ταυτότητας και για τα κορίτσια αποτελεί θετικό αντρικό πρότυπο, το οποίο μελλοντικά θα επηρεάσει τη σχέση με το άλλο φύλο.
Πρότυπα πατρικού ρόλου δεν υπάρχουν. Η πατρική εμπλοκή εξαρτάται κάθε φορά από το ίδιο το άτομο και από άλλες παραμέτρους. Κάποιοι πατέρες είναι αμέτοχοι στην καθημερινή φροντίδα των παιδιών, κάποιοι είναι συν – πρωταγωνιστές και έχουν ισότιμο ρόλο με τη μητέρα και κάποιοι είναι πρωταγωνιστές, ιδιαίτερα στην περίπτωση των μονογονεϊκών οικογενειών.
Σε κάθε περίπτωση κρίνεται σημαντική η όσο το δυνατόν ουσιαστικότερη αλληλεπίδραση, διαθεσιμότητα και ευθύνη του πατέρα απέναντι στο παιδί. Συγκεκριμένα, ο χρόνος που αφιερώνει ο πατέρας στο παιδί σε μια εξατομικευμένη δραστηριότητα (π.χ τάισμα, μπάνιο, βοήθεια στη μελέτη), η διαθεσιμότητα που επιδεικνύει στις καθημερινές ανάγκες του παιδιού ή σε πιθανά αιτήματά του (βόλτα στο πάρκο, συζήτηση και μοίρασμα εμπειριών του παιδιού, παιχνίδι παιδιού, σχέσεις με ομηλίκους ή άλλο φύλο) και η ευθύνη που φέρει απέναντι στη φροντίδα και στην εξασφάλιση των βασικών δικαιωμάτων του, αποτελεί τύπους πατρικής εμπλοκής και γονεϊκής φροντίδας.
Όσο πιο ποιοτική είναι η ανταπόκριση του πατέρα στις ανάγκες και στη φροντίδα του παιδιού, τόσο περισσότερο συμβάλλει στην ισορροπημένη εξέλιξη του, στη διαμόρφωση θετικού δεσμού πατέρα/ παιδιού και στην εσωτερίκευση της παρουσίας του ως σημαντικού άλλου για τη ζωή του.
ΠΗΓΗ: ΧΑΜΟΓΕΛΟ του ΠΑΙΔΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου