Πλεονεξία

Η φύση εκδικείται

Συνεχώς οι άνθρωποι όλο και πιο πολύ καταστρέφουν τη φύση ώστε να οικοδομήσουν τα σπίτια τους.

  

 Μία οικογένεια η οποία είχε καταφέρει να βρει τα λεφτά για να φτιάξει ένα μεγάλο σπίτι, πήρε την απόφαση να το κτίσει στους πρόποδες κάποιου βουνού.  Όμως δεν μπήκε στον κόπο να το νομιμοποιήσει, έτσι το έκτισε αυθαίρετα.  Το μέρος στο οποίο διάλεξε να κτίσει αυτό το σπίτι, είχε πολλά δέντρα.  Κατέθεσε λοιπόν ένα χρηματικό ποσό, για να καθαρίσει αυτή την περιοχή, όπου θα έκτιζε το σπίτι από τα φυτά.  Ακόμα, είχαν την τύχη να αποκτήσουν τρία παιδιά.  Κατάφεραν να τα μεγαλώσουν σωστά, μέχρι που έφθασαν στο στάδιο και εκείνα να αποκατασταθούν οικονομικά.  Το επάγγελμα που έκαναν, ήταν αυτό των γονιών, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν πολλά λεφτά.  Πήραν ακόμη την απόφαση να κτίσουν και δικά τους σπίτια γύρω-γύρω απ’ το πατρικό τους.  Ως φυσικό και επόμενο ήταν να λιγοστέψουν τα δέντρα της περιοχής.  Έφτιαξαν πισίνες, γήπεδα, κήπους, φράχτες, μεγάλα μπαλκόνια και γενικώς πολυτελείς εγκαταστάσεις. 

 Μία καλοκαιρινή μέρα όμως με πολλή ζέστη, εξατμίστηκαν από τη θάλασσα τεράστια ποσά νερού.  Αυτό είχε ως συνέπεια την καταρρακτώδη βροχή.  Ο ουρανός μονομιάς έγινε μαύρος, ο ήλιος εξαφανίστηκε, καθώς άρχισε να φυσάει πολύ.  Όλοι κλείστηκαν μέσα στα σπίτια τους.  Τότε άρχισε να πέφτει χαλάζι και βροχή.  Το χαλάζι άνοιξε μια τρύπα σε ένα σημείο του πατρικού σπιτιού.  Το νερό άρχισε να εισχωρεί.  Η μητέρα των τριών παιδιών πήγε να δει από που άρχισε να μπαίνει το νερό.  Άνοιξε τη μία, την άλλη πόρτα, όμως δεν το έβρισκε.  Δεν άνοιξε όμως την τελευταία. Πηγαίνει και την ανοίγει.  Παρατηρεί πως έχει πλημμυρίσει το δωμάτιο.  Απ’ την ταραχή της δεν σκέφτηκε καθαρά και αντί να κλείσει την πόρτα, μπήκε μέσα στο δωμάτιο.  Η πόρτα πίσω της έκλεισε.  Προσπαθούσε να την ανοίξει, αλλά είχε κολλήσει.  Δυστυχώς, το νερό κάτω απ’ την πόρτα δεν έβγαινε γρήγορα, μέχρι που ανέβηκε σε μια μεγάλη στάθμη και η γυναίκα πνίγηκε. 

 Όταν η κατάσταση ηρέμησε, τα παιδιά με τον πατέρα τους έψαχναν τη μαμά τους.  Αφού την βρήκαν και την είδαν νεκρή, άρχισαν να κλαίνε.  Στο πατέρα μια σκέψη τού πέρασε απ’ το μυαλό.  Το αυθαίρετο. Έτσι κατάλαβε πως το να κτίσει ένα σπίτι χωρίς την έγκριση κάποιου ειδικού, του στοίχισε την ζωή της γυναίκας του. Κατάλαβε πως η φύση δε λογαριάζει από σπίτια και ζωές, εφ’ όσον θα ακολούθησει την πορεία που έχει από μόνη της.

Δημήτρης Γεωργούλης 

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της  Λογοτεχνίας της Β' τάξης, της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.