Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΦΤΩΧΗ!
Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μία πάρα πολύ πλούσια γυναίκα. Ήταν πολύ όμορφη και είχε ένα πολύ μεγάλο σπίτι στην πιο μεγάλη πόλη της Ελλάδας.
Ένα πρωινό βγήκε βόλτα, για να πιει καφέ με μια φίλη της και να πάει να ψωνίσει ρούχα. Στο δρόμο συνάντησαν μια φτωχή γριά που καθόταν στο πεζοδρόμιο και ζητιάνευε. Η φίλη της γυναίκας πήγε να βγάλει χρήματα από το πορτοφόλι της, για να δώσει στη φτωχή, όμως η γυναίκα την σταμάτησε, λέγοντας της «βάλτα γρήγορα μέσα, δεν την ξέρεις μπορεί να είναι απατεώνισσα». Η φίλη της τα έβαλε μέσα και συνέχισαν τη βόλτα τους.
Η γυναίκα μία μέρα πήγε στο καζίνο, για να δοκιμάσει την τύχη της, αφού έτσι και αλλιώς προβλήματα οικονομικά δεν είχε, μιας και ήταν ζάμπλουτη. Είχε πάρα πολύ ρέντα εκείνη την ημέρα και είπε να ποντάρει κάτι παραπάνω. Λοιπόν εκείνη την ημέρα έχασε τα πάντα, σπίτια, λεφτά, αυτοκίνητα, όλη της την περιουσία. Αναγκάστηκε να γυρίζει στους δρόμους και να ζητιανεύει.
Εκεί που ζητιάνευε πέρασε μια παρέα παιδιών και ρωτάει ο ένας «να δώσουμε λεφτά στην φτωχιά;» και όλοι του απάντησαν ακριβώς το ίδιο πράγμα που είχε πει και εκείνη στην φίλη της, δηλαδή δεν την ξέρουμε μπορεί να είναι απατεώνισσα.
ΣΗΛΙΑ ΤΣΑΝΤΙΛΗ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου