ΨΩΜΙ ΜΕ ΦΥΣΤΙΚΟΒΟΥΤΥΡΟ ΚΑΙ ΜΕΛΙ
Μια φορά πριν από πολλά χρόνια ήταν δύο χώρες. Η μία ήταν γεμάτη ανθρώπους που κάθε μέρα για πρωινό έτρωγαν ψωμί με φυστικοβούτυρο και η άλλη ήταν γεμάτη με ανθρώπους που έτρωγαν μόνο ψωμί με μέλι για πρωινό. Αυτές οι δύο χώρες μάλωναν ασταμάτητα για δεκαετίες για το ποιο ήταν το καλύτερο πρωινό! Οι κάτοικοι της χώρας που άρεσε το φυστικοβούτυρο ζούσαν με ησυχία στη μέση ενός μεγάλου δάσους σε πολλά μικρά σπιτάκια γύρω από ένα τεράστιο κάστρο. Εκεί ζούσε η βασιλική οικογένεια και πολλοί στρατιώτες που φρουρούσαν χιλιάδες τόνους φυστικοβούτυρο που έδιναν κάθε μήνα από ένα βαζάκι σε όλους τους υπηκόους του βασιλείου. Οι άνθρωποι εκεί ήταν γενικά χαρούμενοι και ήρεμοι εκτός από τότε που αναφέρονταν στο θέμα του πρωινού. Τότε νευρίαζαν εύκολα, όταν κάποιος έλεγε πως δεν του άρεσε το φυστικοβούτυρο.
Αντιθέτως, οι άνθρωποι που ζούσαν στη χώρα που τρώγανε μόνο ψωμί με μέλι για πρωινό δούλευαν καθημερινά όλοι στο ίδιο μέρος. Αυτό το μέρος ήταν ένα θεόρατο άγαλμα μέλισσας που μέσα ήταν γεμάτο γραφεία και οι άνθρωποι που δούλευαν σε αυτό έκαναν έρευνες για το πως να κάνουν το μέλι πιο νόστιμο. Η χώρα ήταν εξελιγμένη με αμέτρητους ουρανοξύστες και αυτοκίνητα που πετούσαν αλλά είχαν ένα μεγάλο πρόβλημα! Το πρόβλημα εκεί ήταν πως οι άνθρωποι ήταν συνεχώς θυμωμένοι, επειδή δούλευαν τόσο πολύ και δεν είχαν χρόνο να ξεκουραστούν. Μια μέρα, όμως, ένας κάτοικος από τη χώρα που τους άρεσε το φυστικοβούτυρο, ήθελε κάτι πιο γλυκό για πρωινό και σκέφτηκε πως αν έβαζε λίγο μέλι, το ψωμί του θα γινόταν πιο νόστιμο. Για αυτό, την άλλη μέρα με το που ξύπνησε πήγε στο παλάτι, και ζήτησε να μιλήσει στο βασιλιά. Μόλις τον άκουσε εκείνος το βράδυ σκεπτόταν για το τι του πρότεινε και άρχισε να νομίζει ότι είχε νόημα να δοκιμάσει ψωμί με φυστικοβούτυρο και μέλι. Την επόμενη μέρα πήγε στη χώρα που τους άρεσε το μέλι, για να τους πει την ιδέα του. Οι εργάτες εκεί αμέσως συμφώνησαν, γιατί είχαν βαρεθεί να κάνουν όλη την ώρα έρευνες. Από εκείνη τη μέρα οι δύο χώρες έτρωγα ψωμί με φυστικοβούτυρο και μέλι καθημερινά για πρωινό και ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Οι δύο χώρες είχαν πια καταλάβει πως πάντα υπάρχει λύση, για αρμονική συμβίωση, αρκεί να υπάρχει θέληση!
ΕΛΛΗ ΧΑΟΥΕΛ
ΣΣ. Στο πλαίσιο του μαθήματος των κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη, και με αφορμή παραμύθια και λαϊκές αφηγήσεις που ανθολογούνται στο σχολικό βιβλίο, μαθητές και μαθήτριες… «μαγείρεψαν» τα δικά τους παραμύθια και τις δικές τους ιστορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου