ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
«Πώς τολμάς να με ενοχλείς;» βρυχήθηκε.
«Μεγάλε βασιλιά, παρακαλώ συγχώρεσέ με! Αν με αφήσεις, σου υπόσχομαι πως μια μέρα μπορεί να σου φανώ χρήσιμο η ζωή δεν ξέρεις ποτέ πώς τα φέρνει
Το λιοντάρι γέλασε.
«Εσύ, ένα μικροσκοπικό ποντίκι, θα με βοηθήσεις; Δεν το πιστεύω! Αλλά, είσαι γενναίο. Θα σε αφήσω να φύγεις.»
«Είσαι τόσο γενναιόδωρος! Από εδώ και πέρα, να ξέρεις ότι έχεις έναν φίλο, όσο μικρός κι αν είμαι.»Η πράξη σου δείχνει σοφία
Λίγες μέρες αργότερα, κυνηγοί έπιασαν το λιοντάρι σε ένα γερό δίχτυ. Όσο κι αν προσπαθούσε να ξεφύγει, το δίχτυ το κρατούσε δεμένο. Το βρυχηθμό του άκουσε το μικρό ποντίκι και έτρεξε αμέσως.
«Φίλε μου!» είπε το ποντίκι. «Μην ανησυχείς, ήρθα να σε βοηθήσω!»
Με τα κοφτερά του δόντια, έκοψε τα σχοινιά του διχτυού. Το λιοντάρι ελευθερώθηκε και κοιτούσε με θαυμασμό το μικρό του φίλο.
«Δεν πίστευα ποτέ ότι θα χρειαζόμουν βοήθεια από κάποιον τόσο μικρό,» είπε το λιοντάρι, «αλλά η φιλία σου με έσωσε. Από σήμερα δεν είμαστε απλώς φίλοι. Είσαι οικογένειά μου!»
Από εκείνη την ημέρα, το λιοντάρι και το ποντίκι έγιναν αχώριστοι. Το λιοντάρι προστάτευε το ποντίκι και το ποντίκι θύμιζε στο λιοντάρι ότι η αληθινή δύναμη κρύβεται στη φιλία και την αλληλεγγύη.
Το ποντίκι έπαιζε κοντά σε έναν βράχο, όταν ένας μεγάλος αετός το είδε από ψηλά. Με τα δυνατά του φτερά, έκανε μια γρήγορη βουτιά προς το ποντίκι. Το μικρό πλάσμα, που δεν είχε αντιληφθεί τον κίνδυνο, συνέχιζε να τρέχει ανέμελο.
Αλλά το λιοντάρι, από μακριά, είδε τον αετό να πλησιάζει επικίνδυνα. Αμέσως βρυχήθηκε δυνατά, προειδοποιώντας τον αετό. Ο αετός σταμάτησε για μια στιγμή, όμως ξαναδοκίμασε να αρπάξει το ποντίκι.
Το λιοντάρι έτρεξε με όλη του τη δύναμη και, με ένα τεράστιο άλμα, μπήκε μπροστά στον αετό. Τον κοίταξε με μάτια γεμάτα θάρρος και είπε:
«Αυτό το ποντίκι είναι φίλος μου. Αν θέλεις να το πειράξεις, θα πρέπει να αντιμετωπίσεις εμένα πρώτα!»
Το ποντίκι, που είχε τρομάξει πολύ, πήδηξε πάνω στο πόδι του λιονταριού.
«Σε ευχαριστώ, φίλε μου!» είπε συγκινημένο. «Δεν θα τα κατάφερνα χωρίς εσένα.»
Το λιοντάρι έσκυψε και είπε:
«Αυτό κάνουν οι φίλοι. Φροντίζουν ο ένας τον άλλον, ό,τι κι αν γίνει.»
Από τότε, η φιλία τους δυνάμωσε ακόμη περισσότερο. Και όλοι στη ζούγκλα έμαθαν πως η φιλία ανάμεσα στο λιοντάρι και το ποντίκι ήταν η πιο δυνατή απ’ όλες.
Αυτό είναι ένα μάθημα ζωής και για εμάς τους ανθρώπους καθώς πρέπει να βλέπουμε ποιος είναι ο άλλος πραγματικά και να μην μένουμε μόνο στην επιφάνεια!
ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου