Ντετέκτιβ Σχάρας και Μπιφτέκης

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΠΝΙΣΤΗΣ ΜΠΡΙΖΟΛΑΣ

Η ταβέρνα “Ο Παράδεισος της Σχάρας” είχε πάντα την ίδια αλάνθαστη συνταγή επιτυχίας: ζουμερές μπριζόλες, άφθονο κρασί και έναν σεφ που φώναζε περισσότερο από τους πελάτες. Όμως, εκείνο το βράδυ, κάτι τρομερό συνέβη. Η διάσημη καπνιστή μπριζόλα του μαγαζιού… εξαφανίστηκε!

Ο σεφ Φιλετάκης ούρλιαζε:

— «Καταστροφή! Πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς αυτήν;!»

Οι σερβιτόροι κοίταζαν αποσβολωμένοι, οι πελάτες είχαν σταματήσει να μασούν και ο ιδιοκτήτης, ο κύριος Παϊδάκης, άρπαξε το τηλέφωνο.

— «Ντετέκτιβ Σχάρας; Ελάτε αμέσως! Η ταβέρνα μου κινδυνεύει!»

Ο Ντετέκτιβ Σχάρας, με το κλασικό δερμάτινο μπουφάν του που μύριζε κάρβουνο, έφτασε αστραπιαία. Δίπλα του, ο βοηθός του, Μπιφτέκης, κρατούσε ένα κεμπάπ στο χέρι.

— «Ένα έγκλημα έγινε εδώ, Μπιφτέκη. Το νιώθω στον αέρα.»

— «Εγώ νιώθω την τσίκνα. Και πεινάω.»

Η ανάκριση ξεκίνησε.

Ύποπτος #1: Σεφ Φιλετάκης

— «Κύριε Φιλετάκη, πού ήσασταν την ώρα του εγκλήματος;»

— «Ετοιμαζόμουν να σερβίρω τη μπριζόλα! Γυρίζω την πλάτη μου για ένα δευτερόλεπτο… και τσουπ! Χάθηκε! Μυστηριώδες, ε;»

— «Ενδιαφέρον… Εν τω μεταξύ, τι είναι αυτή η μουστάρδα στη μπλούζα σας;»

— «Έφαγα ένα λουκάνικο, τι να κάνω, να πεθάνω της πείνας;»

Ύποπτος #2: Κυρία Μασέλα

— «Κυρία Μασέλα, αληθεύει ότι προτιμάτε τα κόκκαλα από τις μπριζόλες;»

— «Φήμες! Εγώ τρώω μόνο σαλάτα!»

Ο Σχάρας κοίταξε το πιάτο της. Ήταν άδειο.

— «Και η σαλάτα;»

— «Εεεε… την έφαγα γρήγορα. Είχα όρεξη.»

Ύποπτος #3: Υποδιευθυντής Μπάρμπεκιου

— «Εσείς γιατί χαμογελάτε, κύριε Μπάρμπεκιου;»

— «Δε λέω τίποτα, απλώς να θυμίσω ότι το κοτόπουλο σχάρας είναι εξίσου νόστιμο και… ελαφρύτερο.»

Ο Μπιφτέκης αγανάκτησε.

— «Σχάρα χωρίς μπριζόλα είναι σαν τυρόπιτα χωρίς τυρί! Τον θεωρώ ύποπτο!»

Ύποπτος #4: Κύριος Ουαγκιού

— «Κύριε Ουαγκιού, εσείς προτιμάτε ιαπωνικό μοσχάρι. Θέλατε να σαμποτάρετε την τοπική μπριζόλα;»

— «Χα! Σας προκαλώ να βρείτε κάτι ανώτερο από το σούσι.

Η υπόθεση μπλέκονταν όλο και περισσότερο. Ώσπου…

Ο Σχάρας αποφάσισε να πάρει λίγο αέρα στην αυλή. Εκεί, κάτω από ένα τραπέζι, είδε κάτι ύποπτο. Ένα κόκκαλο, γυαλισμένο από τα σάλια.

Τότε ακούστηκε ένα «Γουφ!».

Ο Σχάρας κοίταξε δεξιά. Ο Μπιφτέκης κοίταξε αριστερά. Και οι δύο αντίκρισαν τον Rocky, έναν καλοκάγαθο σκύλο, με μάτια γεμάτα ενοχές… και μια μισοφαγωμένη μπριζόλα στα δόντια του!

— «Μα τι…; Ο ένοχος είναι… ο Rocky!»

Ο σεφ Φιλετάκης σωριάστηκε στο πάτωμα. Ο κύριος Παϊδάκης έβαλε τα γέλια.

— «Μα φυσικά! Μόλις ψήθηκε η μπριζόλα, ο Rocky μπήκε στην κουζίνα και… δεν άντεξε! Τη βούτηξε και την έκανε καπνό!»

Ο Μπιφτέκης δάκρυσε.

Αντί για τιμωρία, ο Rocky ανακηρύχθηκε επίσημη μασκότ της ταβέρνας!

— «Θα τον υιοθετήσουμε!» είπε ο κύριος Παϊδάκης.

— «Θα γίνει ο φύλακας των κρεάτων!» είπε ο Μπιφτέκης.

— «Και τι θα τρώει;» ρώτησε ο Σχάρας.

— «Ε, σίγουρα όχι τις καπνιστές μπριζόλες!»

Όλοι γέλασαν, και η υπόθεση της χαμένης μπριζόλας έκλεισε με τον πιο γευστικό τρόπο.

ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ