Στα βήματα του Αισώπου (2)

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΗΣ

Μία φορά και έναν καιρό, σε μία πανέμορφη σαβάνα ζούσε μια καμηλοπάρδαλη που θαύμαζε το μακρύ λαιμό της. Έλεγε υπερήφανα «κανείς δεν μπορεί να φτάσει τα καταπράσινα ζουμερά φύλλα από τις κορυφές των δέντρων». Αλλά ταυτόχρονα ένιωθε ντροπή για τα μακριά, αδύνατα πόδια της. Όταν έτρεχε, ντρεπόταν πάρα πολύ. 

Μία μέρα, ένας τίγρης ήρθε στο δάσος. Όλα τα ζώα πανικοβλήθηκαν και άρχισαν να τρέχουν. Καμηλοπάρδαλη φοβήθηκε, αλλά τα μακριά της πόδια τη βοήθησαν να ξεφύγει. Όμως, όταν έφτασε σε ένα δάσος με αγκάθια, εγκλωβίστηκε, ο λαιμός της μπλέχτηκε στο πυκνό δάσος και τότε κατάλαβε ότι αυτό που θεωρούσε ελάττωμα, τα πόδια της, ήταν στην πραγματικότητα ένα δώρο. 

ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΣ. Οι μύθοι του Αισώπου αποτελούν διαχρονικά ένα ευχάριστο και διδακτικό ανάγνωσμα. Μέσα από αυτούς αναδεικνύονται ανθρώπινες αδυναμίες με σκοπό τη διόρθωσή τους. 

Στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη, και με αφορμή το μύθο του Αισώπου, στον οποίο ένα ελάφι πλήρωσε με τη ζωή του την ομορφιά του που είχε υπερεκτιμήσει, μαθήτριες και μαθητές της Α’ τάξης, του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, παρουσιάζουν τις δικές τους ιστορίες, που κάτι έχουν να μας πουν.