ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Μια μέρα, που όλα τα ζώα ειρηνικά απολάμβαναν τη φύση ξαφνικά είδαν έναν άνθρωπο να τους πλησιάζει. Αυτά από το φόβο τους έτρεξαν προς την άλλη μεριά, για να γλιτώσουν. Όμως, ο άνθρωπος δεν ήθελε να αιχμαλωτίσει τα ζώα. Ήθελε να κάνει άλλο κακό. Είχε πάρει μία σπίθα και την έριξε στο χορτάρι και έπειτα έφυγε χωρίς να τον δει κανείς. Όταν ξεκίνησε να μεγαλώνει η φωτιά, όλα τα ζώα έτρεξαν να φύγουν. Πήγαν κάπου απόμερα, για να μην κινδυνεύουν.
Μετά από λίγες μέρες αποφάσισαν να ξαναγυρίσουν στο αρχικό μέρος που βρισκόντουσαν. Σιγά-σιγά έφτασαν και αντίκρισαν το έδαφος καμένο, όλο μαύρο. Τα ζώα ήταν πολύ στεναχωρημένα, αλλά αφού έκαναν τόσο δρόμο, έπρεπε να μείνουν για λίγο ή τουλάχιστον να πάρουν τροφή για το ταξίδι τους. Κανείς δεν μπορούσε να βρει τροφή, εκτός από την καμηλοπάρδαλη. Αφού η φωτιά είχε πάει μόνο στη χαμηλή βλάστηση, τα ψηλά δέντρα είχαν ακόμα φύλλα.
Όλα τα ζώα τότε παρακάλεσαν την καμηλοπάρδαλη να τους δώσει φύλλα, και της είπαν ότι δεν θα την ξανακοροΐδευαν για το ανάστημα της. Έτσι και έγινε, όλοι κράτησαν λίγα φύλλα και συνέχισαν το ταξίδι τους, συνειδητοποιώντας ότι το ζώο που κορόιδευαν τους έσωσε.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΞΑΝΘΑΚΟΥ
Οι μύθοι του Αισώπου αποτελούν διαχρονικά ένα ευχάριστο και διδακτικό ανάγνωσμα. Μέσα από αυτούς αναδεικνύονται ανθρώπινες αδυναμίες με σκοπό τη διόρθωσή τους.
Στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη, και με αφορμή το μύθο του Αισώπου, στον οποίο ένα ελάφι πλήρωσε με τη ζωή του την ομορφιά του που είχε υπερεκτιμήσει, μαθήτριες και μαθητές της Α’ τάξης, του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, παρουσιάζουν τις δικές τους ιστορίες, που κάτι έχουν να μας πουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου