ΣΤΑ ΚΟΜΜΕΝΑ
Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα μικρό κορίτσι, η Ισμήνη. Ήταν σχεδόν οκτώ χρονών και ζούσε σε μια μεγαλούπολη. Το σπίτι της βρισκόταν στον 6ο όροφο μιας μεγάλης πολυκατοικίας ανάμεσα σε άλλες μεγαλύτερες.
Οι γονείς της δούλευαν όλη τη μέρα και εκείνη, παρά την μικρή της ηλικία, ήταν αρκετά πολυάσχολη. Η καημένη δεν είχε σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο, καθώς προσπαθούσε να ισορροπήσει σχολείο, αγγλικά και μπαλέτο. Παρόλο όλες αυτές τις ασχολίες, το πραγματικό πάθος της Ισμήνης ήταν η ασχολία με την φύση και πιο συγκεκριμένα, η ασχολία με τα δέντρα.
Κάθε Σαββατοκύριακο προσπαθούσε να πείσει τους γονείς της να πάνε περίπατο στο κοντινό δάσος, το οποίο ήταν αρκετά μακριά, καθώς απείχε μισή ώρα από το σπίτι τους. Όταν τους έπειθε και τελικά πήγαιναν, η Ισμήνη ένιωθε σαν να πετούσε. Απολάμβανε την δροσιά και την σκιά των δέντρων, το κελάηδημα των πουλιών και γενικά όλους τους ήχους της φύσης.
Ένα Σάββατο, καθώς έφταναν με το αυτοκίνητο στο δάσος είδε ένα μεγάλο βαν και κάποιους να μελετούν και να συζητάνε σχέδια του δάσους. Από περιέργεια οι γονείς της ρώτησαν τι γινόταν και η απάντηση που πήραν ήταν τρομακτική. Τα δέντρα θα κόβονταν για να κατασκευαστεί ένας χώρος στάθμευσης! Η Ισμήνη ταράχτηκε όταν άκουσε το νέο… Έπρεπε να κάνει κάτι, έπρεπε να τους σταματήσει.
θα μπορούσα να δώσω στην ιστορία ένα αίσιο τέλος, αλλά η ιστορία τότε δεν θα ήταν ρεαλιστική. Ας πούμε ότι αυτό το δάσος κόπηκε. Δεν είναι το μόνο! Καθημερινά πολλά δέντρα κόβονται. Περισσότερα απ΄ όσο θα έπρεπε.
Κάντε ανακύκλωση, για να σωθούν όλα τα δάση ή τουλάχιστον τα περισσότερα. Βοηθείστε να σωθούν τα δέντρα.
ΕΥΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου