Τζωρτζίνα Αντωνιάδη

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ο Νοέμβρης μπαίνει σιγά, στα παράθυρά μας,
σταγόνες βροχής χτυπάνε σαν νότες στο ταμπούρλο.
Τα φύλλα χορεύουν, κι εμείς περπατάμε μαζί του,
και η καρδιά μας σιγοτραγουδάει μια παλιά μελωδία.

Ένας μήνας πριν τα Χριστούγεννα,
η γλυκιά προσμονή γεμίζει τις ψυχές μας.
Σκέψεις, σχέδια, υποσχέσεις στους άλλους και σε εμάς τους ίδιους:
θα τα καταφέρουμε, θα αγαπήσουμε περισσότερο, θα ζήσουμε κάθε στιγμή.

Αρχίζει να ανάβει το τζάκι,
μπαίνουν τα κάστανα στη φου φου,
τσάγακια ζεστά, κουβερτούρες και χουχουλίτσες,
κι η μαγεία της γιορτής αγκαλιάζει κάθε στιγμή.

Ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων,
οι προετοιμασίες, όπως πάει, αρχίζουν όλο και νωρίτερα.
Δεν κρατιόμαστε• τελικά, η αναμονή είναι αυτό που μετράει.

Κι ενώ τα βράδια γίνονται πιο μακριά και το κρύο μας αγκαλιάζει,
τα σπίτια γεμίζουν φως από τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν.
Μυρωδιές κανέλας, γλυκών και ζεστών ροφημάτων γεμίζουν τον αέρα,
και οι καρδιές μας χορεύουν σε ρυθμούς προσμονής και παιδικής χαράς.

Τα παιδιά με μάτια γεμάτα περιέργεια μετρούν τις μέρες,
οι μεγάλοι θυμούνται τα δικά τους παιδικά Χριστούγεννα,
και όλοι μαζί νιώθουμε τη ζεστασιά της οικογένειας και των φίλων,
σαν ένα μεγάλο, μαγικό κουβερτάκι που μας τυλίγει απαλά.

Ο Νοέμβρης μας μαθαίνει να αγαπάμε τη στιγμή,
να βρίσκουμε χαρά στις μικρές προετοιμασίες, στα χαμόγελα και στα “σχεδόν” μαγικά λεπτά.
Κι όταν η πρώτη χιονονιφάδα αγγίξει τη γη, θα ξέρουμε ότι η μαγεία των Χριστουγέννων
είναι ήδη μέσα μας, ζωντανή, έτοιμη να λάμψει σε κάθε καρδιά.

ΣΣ. Νοέμβριος, John Francis Murphy (American, 1853-1921)