Στα βήματα του Αισώπου (5)

ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΜΕΝΟ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα γαϊδουράκι. Όταν ήταν μικρό, ήταν πάρα πολύ δυνατό και μπορούσε να κουβαλήσει οτιδήποτε. Όλοι το αγαπούσαν, γιατί πάντα τους έκανε τις δουλειές και για αυτό το ανταμείβαν με καρότα. 

Αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, ώσπου γέρασε. Σιγά-σιγά κουραζόταν περισσότερο και δεν ανταποκρινόταν πια στις απαιτήσεις της δουλειάς. Από κει και έπειτα κανείς δεν του έδινε σημασία και δεν ασχολούνταν μαζί του, ούτε για δουλειά ούτε για παρέα. 

 Αυτό οδήγησε στο να μείνει το γαϊδουράκι μόνο του, χωρίς τροφή, με αποτέλεσμα πεθάνει από πείνα και στεναχώρια, διότι τα αφεντικά του δεν ενδιαφέρονταν και τον είχαν αντικαταστήσει με έναν νεότερο σε ηλικία γαϊδούρι. 

Από αυτό καταλαβαίνουμε πώς όταν είσαι αποδοτικός για αυτό που σε θέλουν, όλοι σε αγαπούν και σε εκτιμούν, όμως όταν πλέον δεν αποδίδεις το ίδιο, τότε όλοι σε ξεχνούν και σε υποτιμούν και αυτό δεν είναι ωραίο, γιατί πληγώνει.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ

ΣΣ. Οι μύθοι του Αισώπου αποτελούν διαχρονικά ένα ευχάριστο και διδακτικό ανάγνωσμα. Μέσα από αυτούς αναδεικνύονται ανθρώπινες αδυναμίες με σκοπό τη διόρθωσή τους. 

Στο πλαίσιο της δημιουργικής γραφής στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, της καθηγήτριας Γεωργίας Αλειφέρη, και με αφορμή το μύθο του Αισώπου, στον οποίο ένα ελάφι πλήρωσε με τη ζωή του την ομορφιά του που είχε υπερεκτιμήσει, μαθήτριες και μαθητές της Α’ τάξης, του 3ου Γυμνασίου Γλυφάδας, παρουσιάζουν τις δικές τους ιστορίες, που κάτι έχουν να μας πουν.