ΠΙΤΕΡ ΠΑΝ ΚΑΙ ΓΟΥΕΝΤΥ
Ένα από τα πιο αγαπημένα μου παραμύθια είναι ο «Πίτερ παν». Πρόσφατα ανακάλυψα και κάτι καινούργιο για αυτήν την θολή ιστορία, και αυτό με έκανε να την αγαπήσω ακόμα πιο πολύ!
Αυτό το παραμύθι γράφτηκε από έναν από τους πιο γνωστούς συγγραφείς της Μεγάλης Βρετανίας, τον James Barrie. Με ένα πρώτο άκουσμα ακούγεται αθώο, όμως με μια πιο προσεκτική ματιά στην ζωή του συγγραφέα, αποκαλύπτει μια αρκετά σκοτεινή πλευρά.
Όταν ο James ήταν στην ηλικία των έξι χρόνων, έχασε έναν από τους αδελφούς του. Εκείνη την περίοδο η μητέρα του ήταν συντετριμμένη και έτσι ο τότε μικρός James άρχισε να μιμείται την συμπεριφορά και τον τρόπο ομιλίας του αδελφού του David που δεν βρισκόταν στην ζωή. Μετά από αυτό το γεγονός σταμάτησε να μεγαλώνει. Δεν ψήλωσε άλλο, η φωνή του παρέμεινε ψιλή σαν ενός μικρού αγοριού, ενώ δεν χρειάστηκε να ξυριστεί, παρά μόνο όταν έγινε εικοσιτεσσάρων ετών.
Έγινε συγγραφέας, διότι του άρεσε πάρα πολύ να δημιουργεί ιστορίες. Αφότου αποφοίτησε μετακόμισε στο Λονδίνο και σύντομα είδε την δουλειά του και τον κόπο του να δημοσιεύονται.
Συμφώνα με την ζωή του, έγραψε ένα παραμύθι που ο ήρωας δεν μεγάλωνε ποτέ και ονομαζόταν Πίτερ Παν. Αυτός ο ήρωας μπορούσε να πετάξει , έχοντας μια μικρή νεράιδα που ονομαζόταν Τίνκερμπελ. Το παραμύθι όμως είχε και άλλους ήρωες. Ο Πίτερ , κάθε βράδυ, πήγαινε σε ένα σπίτι στο Λονδίνο, και άκουγε τις ιστορίες που διηγούνταν η μεγάλη αδελφή στα δυο μικρότερα αδέλφια της. Αυτή ονομαζόταν Wendy, και τα αδέλφια της John και Michael. Οι ιστορίες που άκουγε ο Πίτερ αφορούσαν τον ίδιο.
Συνομιλούσε με εκείνα τα παιδιά και επειδή αυτά ήθελαν να του μοιάσουν, να ακολουθήσουν την πορεία του και να μην μεγαλώσουν ποτέ, τα πήρε μια ημέρα μαζί του στην χώρα του ποτέ. Εκεί συνάντησαν μερικά προβλήματα με Ινδιάνους, όμως για μια ακόμα φορά ο Πίτερ με την οξυδέρκεια και το πονηρό του μυαλό, κατάφερε να ξεφύγει βρίσκοντας λύσεις. Ένας ακόμα αιώνιος εχθρός που βρέθηκε μπροστά τους ήταν ο Κάπταιν Τζέιμς Χουκ, ο οποίος είχε μόνο ένα χέρι μετά από μια μάχη με τον αιώνιο, όπως τον αποκαλούσε, εχθρό του «Παν». Μετά από αυτό τα παιδιά είχαν αποκτήσει μια καταπληκτική εμπειρία, και από τότε αποχαιρέτησαν για πάντα τον Πίτερ Παν.
Το συγκεκριμένο παραμύθι έχει βραβευτεί και έχει μείνει στην ιστορία ως κλασσικό, που είναι ένα από τα πιο αγαπημένα των παιδιών.
[Εκδότης: Πατάκης, σελίδες 256, έτος έκδοσης 2015, μετάφραση: Χάτχουτ Ρεγγίνα, ξενόγλωσσος τίτλος: Peter Pan and Wendy].
ΣΗΛΙΑ ΜΟΥΡΓΟΥ
ΣΣ. Η παρουσίαση αυτή έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου