Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

ΠΑΡΑΜΥΘΟ…ΛΟΓΕΙΑ (7/19)

Η ΓΟΡΓΟΝΑ

Εκείνη η θάλασσα δεν ήταν σαν τις συνηθισμένες θάλασσες, είχε κάτι διαφορετικό. Ήταν  μια θάλασσα ήρεμη, γαλήνια και πήγαινα συχνά με την καλύτερη μου φίλη. Περνάγαμε ώρες ατελείωτες εκεί συζητώντας για αμέτρητα θέματα που μας απασχολούσαν. Ήταν το δεύτερο μας σπίτι.

Μετά το σχολείο, μετά το μεσημέρι, μετά τις δραστηριότητές μας πάντα εκεί πηγαίναμε. Ώσπου μια μέρα η φίλη μου και εγώ μάθαμε ότι σε αυτή τη θάλασσα υπάρχει κάτι μαγικό. Ένας χωρικός που έμενε δίπλα μας είπε ότι μέσα στο νερό υπάρχει μια πανέμορφη γοργόνα. Εμείς από την μεριά μας που το μάθαμε και μετά είμαστε όλη την ώρα  εκεί μήπως τη δούμε.
Μια μέρα  καθώς καθόμασταν στην άμμο και βλέπαμε  το απέραντο της θάλασσας διακρίναμε κάτι να βγαίνει από το νερό και να ξαναβουτάει μέσα. Προσπαθήσαμε να παρατηρήσουμε καλύτερα, τι να δούμε… είδαμε την γοργόνα, τη γοργόνα που μάθαμε πως υπάρχει!
Την επόμενη μέρα έκανε πολύ ζέστη και αποφασίσαμε να μπούμε μέσα στη θάλασσα. Καθώς βουτάγαμε από τους ψηλούς και μεγάλους βράχους είδαμε μια ουρά. Κολυμπάμε και οι δύο ενθουσιασμένες προς εκεί που πιστεύαμε ότι είναι η γοργόνα και να που ήταν.  Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, πρώτη φορά αντικρίζαμε ένα τέτοιο πλάσμα στο νερό. Μας φαινόταν σαν να μας λέει κάτι αλλά εμείς δεν μπορούσαμε άλλη ώρα να μείνουμε κάτω από το νερό οπότε βγήκαμε έξω. Φέραμε όλο τον εξοπλισμό αναπνευστήρες, μάσκες και επιστρέψαμε. 
Από την γοργόνα  που ξαναείδαμε μάθαμε πολλά πράγματα για την θάλασσα. Μας είπε τι να προσέχουμε και τι όχι. Αναρωτηθήκαμε γιατί μια γοργόνα να μας μιλάει και να μας λέει τι πρέπει να προσέχουμε. Τη ρωτήσαμε και μας είπε ότι ήθελε πολύ να μιλήσει σε ανθρώπους και να μην τη φοβόμαστε δεν θα μας πειράξει. Μάθαμε τα πάντα για τη θάλασσα έπρεπε να φύγουμε, της υποσχεθήκαμε όμως ότι θα ερχόμασταν πάλι αύριο.
Την επόμενη μέρα ήμασταν εκεί να ξαναβρεθούμε με την γοργόνα. Μας είπε ότι την λένε Κοράλλια και ήταν εδώ τόσο καιρό γιατί έπρεπε να δώσει αυτές τις πληροφορίες σε δύο κορίτσια σαν και εμάς. Σύμφωνα με την παράδοσή της όλες αυτές οι πληροφορίες πρέπει να δίνονται σε δύο παιδιά από γενιά σε γενιά. 
Μερικές από τις πληροφορίες ήταν μυστικές έπρεπε μόνο τα δύο κορίτσια και η γοργόνα να τις ξέρουν, συνεχίζοντας μια παράδοση που διαρκεί αιώνες. Τώρα θα έφευγε και θα πήγαινε σε άλλη παραλία, όχι για να δώσει πια πληροφορίες αλλά για να συνεχίσει κανονικά τη ζωή της. Της υποσχεθήκαμε ότι δεν θα λέγαμε τα μυστικά της και ότι οι πληροφορίες της μας φάνηκαν πολύ χρήσιμες και πως θα μας λείψει. Χαιρετίσαμε την Κοράλλια και καθώς τη βλέπαμε να κολυμπάει μακριά και οι δύο δακρύσαμε. 
Συνεχίσαμε να πηγαίνουμε καθημερινά σε αυτή τη θάλασσα και αξιοποιούμε όλο και περισσότερο της πληροφορίες της Κοράλλιας. Γινόμαστε όλο και πιο καλές στο κολύμπι και γενικά στη συμβίωση με τη θάλασσα. Η εμπειρία αυτή θα μας μείνει αξέχαστη. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την Κοράλλια.

ΜΑΡΙΑ ΡΟΓΚΑΚΟΥ

ΣΣ. Το κείμενο αυτό αποτελεί εργασία της μαθήτριας στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α' τάξης της καθηγήτριας Ζαφειρίας Παπαδημητρίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου